نه ڪيو پيارآهي مون ڏني آ حاضري تنهنجي،
دعا ڏيان ٿو رهي قائم سدا برتري تنهنجي.
جي ٿي روشن شمع پروانه ايندا، سڙي پوندا،
سڀئي بي موت مرندا جن ڏٺي آ بي رخي تنهنجي.
اها ٿي پڪ وئي آ مون کي ملندي نيٺ منزل ڀي،
ملي وئي جو اٿم اڄ مرڪ ٿي رهبري تنهنجي.
اهو جيئي ته ڪيئن جيئي ڏس تون ئي ڀلا سائين،
جنهين کي ڪا نه آ حاصل سچي دلبري تنهنجي.
نه هان “جاويد” اڄ تائين به سالم هوش ۾ مان ٿيو،
چکي آهي جڏهن کان من چپن چاشني تنهنجي.
*