شاعري

عشق اياڻو

هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
Title Cover of book عشق  اياڻو

بيت

بيت

ساري حياتي ساجن ڄڻ آهي اکٻوٽ،
چڙهي وئي چوٽِ، دنيا ۾ دل آزاري.
*
رات ڀٽائيءَ گهوٽ ستي جاڳايو،
درد وڌنِ ڀل چان ٿيئي سور سوايو،
منهن نه مٽايو، محبتن جي ماڳ کان.
*
محبتن جي ماڳ کان منهن نه مٽايو،
عشق ۾ الف کان ٿيو ميمُ سوايو،
اسان جهڪايو، آسير سداعين تي.
*
توکان پيار مليو، دوست اڻ مليو،
دل جي دفتر ۾، تنهنجو نانءُ لکيو،
وڌي چاهه ويو، پهريون دفعو پاڻ سان.
*