توسان گهاريل پل،
آهن ياد اڃا مومل.
توکان پيار مليو،
ڄڻ ڪا سنڌوءَ ٿل.
پ ٻڏاسين ٻئي،
ياد ٿئي ڪيڏي مهل.
اوسيئڙي اڄ ڀي،
پنهنجا ساهه سڪل.
درد لڳن ٿا ايئن،
جيئن ڪا ٻير پڪل.
“جاويد” جيءَ بڻيو،
ڄڻ ڪو شهر ڦٽل.
*
شاعري
عشق اياڻو
هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
- 4.5/5.0
- 1611
- 599
- آخري ڀيرو اپڊيٽ ٿيو:
- جاويد جوکيو
- ڇاپو پھريون
آهن ياد اڃا مومل.
توکان پيار مليو،
ڄڻ ڪا سنڌوءَ ٿل.
پ ٻڏاسين ٻئي،
ياد ٿئي ڪيڏي مهل.
اوسيئڙي اڄ ڀي،
پنهنجا ساهه سڪل.
درد لڳن ٿا ايئن،
جيئن ڪا ٻير پڪل.
“جاويد” جيءَ بڻيو،
ڄڻ ڪو شهر ڦٽل.
*