شاعري

عشق اياڻو

هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
Title Cover of book عشق  اياڻو

شاهه او منهنجا ساهه

شاهه او منهنجا ساهه
او فخر سونهن
تنهنجي نگريءَ جو آهيان رهواسي
پوءِ به حياتي پياسي پياسي!!!
تنهنجي در تي
سين هنئي آ
اُنهي ڪشڪول بين کنئي آ
تون ئي ڏي ڪو دان او سائين
تون ئي ڏي ڪو دان،
دنيا جاني دشمن ٿي پئي
جيئڻ به هاڻي ڪين ڏي پئي
تنهن ناهي ڪرڻو ٺاهه
شاهه او منهنجا ساهه
پيار ڪيو آ پاڻ کي پڌرو
هنيو آ تنهنجي در تي ڌرڻو
ڏئي ڇڏ اڄ ڳچ ڪو چاهه
شاهه او منهنجا ساهه
دوستو
جڏهن سين ٻڌائي
ڏسي ڏاڍو مرڪي ڏنائين
پيار سان منهنجو
دامن ڀريائين
ڏنائين پراڻ ميو ڏنائين
اهو اٿو شاهه جنهن ۾ منهنجو ساهه
*