شاعري

عشق اياڻو

هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
Title Cover of book عشق  اياڻو

وائي: ڏسين مون کي تون

وائي

ڏسين مون کي تون،
ڇو مرڪي پئينءَ.

ڳالهائيندي هڪٻئي سان،
پيون هٻڪي زبانون،
ڇو مرڪي پئينءَ

ڪڍي سوپاري کيسي مان
جنهن توکي ڏني مون
ڇو مرڪي پئينءَ.

تولاءِ ورتيون ريشم گليءَ مان،
ڀانههه ۾ سي پائي چوڙيون،
ڇو مرڪي پئينءَ.

‘جاويد’ ڪيون جيڪي تنهنجي نالي،
ڏسي ڊائريءَ ۾ سي وايون،
ڇو مرڪي پئينءَ.
***