نَوَلکا ٽيڙو
۱
تنهنجون سهڻيون اکيون،
ڏسڻ سان ئي منهنجي،
ننڊ ويون کسيون.
۲
تنهنجون سهڻيون اکيون،
ملي منهنجي اکين سان،
پائي ڀاڪر ٻکيون.
۳
تنهنجون سهڻيون اکيون،
تن تي شاعرن شايد،
آهن وايون لِکيون.
۴
تنهنجون سهڻيون اکيون،
ڏسي تاب تن جو مون،
پنهنجون اکيون ڍَڪيون.
۵
تنهنجون سهڻيون اکيون،
دنيا ڌڏي وئي منهنجي،
جڏهن پئي وَسيون.
۶
تنهنجون سهڻيون اکيون،
منهنجون اکيون تن اڳيان،
هر هر پئي جهڪيون.
۷
تنهنجون سهڻيون اکيون،
تن کي منهنجي اکين،
ڏنيون ڏاڍيون چميون.
۸
تنهنجون سهڻيون اکيون،
منهنجي ڏسڻ لاءِ آخر،
ايڏيون ڇو هن بکييون.
۹
تنهنجون سهڻيون اکيون،
ڪري قرب ويون مون تي،
اهي نَوَ لکيون.
*