شاعري

عشق اياڻو

هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
Title Cover of book عشق  اياڻو

وائي : چپ چاپ اڪيلن راهن ۾

وائي

چپ چاپ اڪيلن راهن ۾،
هر ويل ڪنهن کي پڪارين پيو،
اهو ڪير اٿئي جنهن سارين پيو.

جيون کي جنجال بڻائي،
لڙڪ لڪائي آهه دٻائي،
اها ڪيئن حياتي گهارين پيو،
اهو ڪير اٿئي جنهن سارين پيو.

برهه جو باتيون روڳي راتيون،
مورن جهڙي من جو لاتيون،
ڇو ڪانگا روز اڏارين پيو،
اهو ڪير اٿئي جنهن سارين پيو.

ڇو درد چپائي نيڻن ۾،
‘جاويد’ پيو مرڪين وڻين ۾،
اها ڪنهن جي راهه نهارين پيو،
اهو ڪير اٿئي جنهن سارين پيو.
***