شاعري

عشق اياڻو

هونئن ته جاويد پنهنجي زندگيءَ ۾ ئي پاڻ کي سگهاري مضمون نگار ۽ بهترين نثرنويس طور پاڻ مڃرائي چڪو هو پر سندس تخليق جو هڪ ٻيو شاعريءَ وارو پاسو الائي ڇو هميشه اوجهل رهيو، هن جتي پنهنجي ڪالمن ۾ داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن کي بنا ڊپ ڊاءَ جي بيان ڪرڻ جي ڪوشش ڪئي آهي اتي سندس ڪوتائون به رومانوي رنگن سميت معاشرتي ڀڃ ڊاهه ۽ ڏاڍ جبر خلاف آواز جو انوکو نمونو پيش ڪن ٿيون، هو جتي ڌرتيءَ تان پاڻ وارڻ لاءِ بيتاب نظر اچي ٿو، اتي سرتيءَ جي سونهن ۽ سندرتا جا به ڳڻ ڳائيندي نه ٿو ٿڪجي.
Title Cover of book عشق  اياڻو

تو نه ته ڪنهن ٻئي جي

تو نه ته ڪنهن ٻئي جي
گهر جي زينت بڻجي وئينءَ
مان مڃان ٿو تنهنجو ڏوهه نه هو
تون بيوس هئينءَ
تنهنجي زندگيءَ جو فيصلو تنهنجي وڏن
توتي زوريءَ هڙهيو هو
تنهنجي
شاديءَ جي شرناين سان
منهنجي پيار جي ار ٿي
تنهنجي ڄانڃن کنئي هئي
ها ياد اٿم
ڪجهه سال اڳ جي ڳالهه آهي
پر ڳالهه
ڪنهن ٻڌايو ته
تون پنهنجي شريعتي محبوب سان گڏ
منهنجي شهر ۾ اچي رهي آهين
ڇا ڪيو سمجهه ۾ ڪجهه نٿو اچي
تون ته
منهنجي روح کي وسڪيءَ وانگر پي
لڙکڙائي هلي وئينءَ
جسم کالي ڄڻ بوتل پيو لڳي
شل ڀڄي پوان
يا پاڻ ئي اچي نئين ستم جو پٿر هڻي ٽڪرا ٽڪرا
ڪري ڇڏ.
*