سفرناما

انڊونيشيا جو عشق

ھونئن تہ سفر ناما يادگيرين جو عڪس ھوندا آھن. پر صحبت ھن سفرنامي ۾ انڊونيشيا جي تاريخ، جاگرافيائي حالتون، سماجي مسئلا، معاشي پيش رفت، سياحت جي لاءِ موقعا، سھولتون ۽ ٻين ڪيترن ئي معاملن جو ذڪر ڪيو آھي. ان سان گڏوگڏ اسان جي سفر جا دُک، تجسس، ٽھڪ ھڪ ھڪ لمحي کي من موهيندڙ انداز سان پرويو آھي.

Title Cover of book Indonesia jo Ishq (Love of Indonesia)

بادشاهي ڪرسي

ان کان پوءِ پاڻ پنھنجو پنڌ اڳتي جاري رکيو. ڇو تہ اسان کي گوتم جي مجسمي ڏانھن وڃڻو هو، ان ڪري ٻيھر جبل جو پنڌ ڪرڻ لڳاسين. ڪافي پنڌ ڪرڻ کان پوءِ جنرل اسٽور آيو، جنھن جي اندران ڪراس ڪري توهان کي پرئين پاسي نڪري وڃڻو هو. هن اسٽور ۾ ڪافي ريفريشمينٽ جون شيون موجود هيون، ان کان علاوہ هتي ڪلچرل تحفا ۽ پراڻي طرز تي ٺھيل ثقافتي شيون پڻ نظر آيون. پاڻ اتان پار ڪري اڳتي نڪري آياسين. (جيتوڻيڪ هي ئي اسٽور هيو ۽ اسان کي هتان ئي ريفريشمينٽ وٺڻي هئي پر اسان کان ڳالھہ وسري وئي).
اسان کي اڃان مٿي چڙهڻو هيو. هڪڙي جاءِ تي پھتاسين تہ هڪڙي خوبصورت قسم جي شاهي، بادشاهي، مغلن جي درٻار جهڙي، خوبصورت ڪرسي سجائي رکي ويئي هئي تہ جيئن سياحن جي توجھہ جو مرڪز رهي. ان ڪرسي تي ويھي ڦوٽا ڪڍرائڻ لاءِ ڪافي ماڻھو بيتاب هئا. هر سياح جي خواهش هئي تہ ان تي ويھي ڦوٽو ضرور ڪڍرائي. ڇو تہ هي ڪا عام ڪرسي نہ هئي. هن تي جنڊي جو تمام وڏو ڪم ٿيل هيو. قديمي دور جي ڊزائين هن ڪاٺ واري ڪرسي کي ويتر سونھن بخشي ڇڏيو هو ۽ ائين لڳي پيو ڄڻ تہ ڪنھن پراڻي دؤر ۾ ڪنھن بادشاھہ جي هجي. ايڏي ويڪري، سونهري رنگ ۽ جنڊي جي ڪم مان لڳي پيو تہ هي ڪا تاريخي يا قديمي آثارن مان ڳولھي هٿ ڪئي ويئي هجي، ان ڪري هن ڪرسي جي سياحن جي نظر ۾ تمام وڏي اهميت هئي. اسان جي پويان انگريز پنھنجي واري جو انتظار ڪري رهيا هئا. دل ئي دل ۾ چون پيا تہ،”جلدي ڦوٽا ڪڍرائي وٺو، اسان بہ ڪڍرائينداسين.“ مٿان تکي اُس هڪڙي جاءِ تي گهڻو بيھڻ نہ پئي ڏيئي.
اسان چئني دوستن ان بادشاهي درٻاري ڪرسي تي ڪافي ڦوٽو ڪڍرائي اڳتي نڪري وياسين. اتي ئي جبل جي پاسي ۾ شفاف پاڻيءَ جو آبشار وهي رهيو هيو، هن جو کير جھڙو پاڻي هيو. جاني ۽ پرتاب تصويرون ڪڍرائڻ ۾ مصروف ٿي ويا هئا ۽ اسان فطرت جي سونھن ۾ موهجي ويا هئاسين.