سفرناما

انڊونيشيا جو عشق

ھونئن تہ سفر ناما يادگيرين جو عڪس ھوندا آھن. پر صحبت ھن سفرنامي ۾ انڊونيشيا جي تاريخ، جاگرافيائي حالتون، سماجي مسئلا، معاشي پيش رفت، سياحت جي لاءِ موقعا، سھولتون ۽ ٻين ڪيترن ئي معاملن جو ذڪر ڪيو آھي. ان سان گڏوگڏ اسان جي سفر جا دُک، تجسس، ٽھڪ ھڪ ھڪ لمحي کي من موهيندڙ انداز سان پرويو آھي.

Title Cover of book Indonesia jo Ishq (Love of Indonesia)

ڪيلنگ بيچ جي ويو پوائنٽ تي ڦوٽو گرافي

اها جاءِ اصل ۾ ڦوٽو گرافي جي اهم جاءِ هئي جتي سياحن سان گڏ پروفيشنل ڦوٽوگرافر بہ پنھنجي گروپ جي ماڻھن جون تصويرون ڪڍي رهيا هئا. ڇو تہ تصويرن جي پويان بئڪ گرائونڊ ۾ هڪ تہ سمونڊ جي تري وارو حصو نمايان نظر اچي پيو ۽ ٻيو تہ ان جي سامھون ڪيلنگ بيچ جو وڏو پھاڙ پڻ صاف نظر اچي پيو. جنھن جي ڪري تصوير انتھائي خوبصورت لڳي رهي هئي. هنن جبلن، ٻيٽن ۽ هنن منظرن سان ماڻھن جو ايڏو پيار ڏسي سچ تہ مان سوچ ۾ پئجي ويو هيس ۽ مون کي ائين لڳي رهيو هو تہ هي عاشق مزاج سياح پنھنجن محبوبن (منظرن) سان ڪيڏو پيار ڪن ٿا. مون کي رومي جون سٽون ياد اچي ويون تہ ؛
Lovers have heart attackes, they can’t be cured by drugs or sleep or games, but only by seeing their beloved. Rumi
اسان ڏٺو تہ جيڪي سياح ڪيلنگ بيچ ۾ هيٺ لھي گهمي ڦري واپسي تي مٿي ان ئي اڀي ڏاڪڻ ذريعي اچي رهيا هئا، انھن جي حالت ڏاڍي خراب هئي. اهي وڏا وڏا ساھہ کڻي رهيا هئا. سھڪي رهيا هئا. پگهر کان شل ٿي ويا ها. انھن جي ڳلن تان پگهر ڳڙي رهيو هو. ائين پئي لڳو تہ اهي توبھہ ڪندا پئي آيا. انھن مان ڪنھن تہ اهو بہ چيو،” هيٺ نہ وڃجو پليز.“ هتي توهان کي ڏينھن بہ لڳي سگهي ٿو. ۽ توهان کي ڊي ها ئيڊريشن بہ ٿي سگهي ٿي. Filp-Flop ڪَهين واري چپل ڪڏهن بہ پائي وڃجو. جيئن مون مٿي چيو تہ هيٺ لھي وڃڻ تہ سولو ڪم هو پر واپس ان ڏاڪڻ تان جبل کي اورانگهڻ ڏاڍو اوکو مسئلو هو. سو اسان جو هيٺ نہ وڃڻ وارو فيصلو درست هو. هاڻي اسان کي پنھنجي فيصلي تي ڪو بہ ارمان نہ هيو. واپسي ۾ ڪار پارڪنگ ڏي ايندي ڏٺوسين تہ ان جهنگ ۾، جبل جي چوٽيءَ تي ڪيترائي هر قسم جا دڪان ۽ وکر جا اسٽال هئا، جتان ماڻھو خريداري ڪرڻ چاهي تہ ڪري سگهي پيو.