رهجي ويل دل
قافلو وڌيو…هن نظر ڦيرائي، اکين ۾ چمڪ اچي ويس. سامهون ڪوٺي تي بيٺل ڪارن ڪپڙن سان ڇوڪري ڏسي، گهڙي کن سينه زني بند ڪري ڇڏيائين. دل جو ڌڙڪڻ تيز ٿي ويس……
جلوس ‘ياحسين’ جي صدائن سان اڳتي وڌندو رهيو. هو به جلوس سان گڏ هو پر دل پوئين گهٽي ۾ ڇڏي آيو هو.