لائوڊ اسپيڪر
ڪامريڊ کي انهن جون ڳالهيون سمجهه ۾ نه پئي آيون. هڪ ئي وقت ڪيترن ئي لائوڊ اسپيڪرن مان آواز اچڻ ڪري ائين پئي لڳو ته مولوي، ڪامريڊ سان گڏ کٽ تي ويهي هن جي ڪنن ۾ رڙيون ڪري رهيا هئا!
ايڏي شور ۾ ڪامريڊ کي لائوڊ اسپيڪر جو ايجاد ڪندڙ گراهم بيل ياد اچي ويو، جنهن کي جنسي گاريون ڏيڻ لڳو ته هن اهڙي واهيات شيءِ ڇو ايجاد ڪئي!؟
وڏي گوڙ ۽ رڙين ڪري لطيف کي ننڊ نه پئي آئي. ٻئي طرف جلسي ۾ وڏي مولوي جي تقرير شروع ٿي. اهو چئين وڳي رات جو وقت هو. ڪامريڊ کي ننڊ اچي وئي!
ان رات جي صبح تي ڪامريڊ جي گهران روڄ راڙي جا آواز بلند ٿيا. “سبحان الله مرشد وڏي جي تقرير ۾ ڪيڏو اثر هو جو سڄي عمر ڪفر جون ڳالهيون ڪندڙ لطيف جي دل کي به ميڻ ڪري ڇڏيائين! عظيم عبادت جي رات هو خدا کي پرتو…سبحان تنهنجي قدرت…إنا لله وإنا إليه راجعون
” گهٽي جي موڙ تي هڪ دوڪاندار پنهنجي گراهڪ کي ٻڌائي رهيو هو.