حسنِ ازل
هڪ چيو ته هي قلعو سنڌ ۾ عربن جي گورنر عمران بن موسى برمڪي اڏايو هو. ٻئي دوست ڳالهه سان اختلاف ڪندي اڏاوت کي فارس جي ساساني دور جو ڄاڻايو. ان وچ ۾ يونان جي ڳالهه نڪتي ته مير ڪرم علي ٽالپر جو ذڪر به ٿيو……
ڪوٽ جي هر پٿر جي ساک ڀريندي نه پئي ڍاپيا. هو هاڻي مڪمل طور انساني هٿ جي ڪمال ڪاريگريءَ جي جادو ۾ دم به خود هئا…
انهيءَ دوران هڪ جي نظر سامهون بيٺل انگريز عورت تي پئي جنهن ٻئي کي اوڏانهن اشارو ڪيو. اهڙي طرح چارئي جوهه ٻڌي انگريزياڻي ڏي ڏسندا رهيا.
هاڻي هنن جو خيال ڪوٽ ڏانهن نه پر ان خوبصورت عورت ڏانهن هو جيڪا عجب بيپرواهي سان ڪوٽ جي ڀتين تي هرڻي جيان ڇالَ ڏئي رهي هئي.
آيا ته تاريخي ماڳ جو سير ڪرڻ هئا پر حسنِ ازل ۾ اهڙو ته جڪڙجي ويا جو اتهاس جا ڪيترائي دور هنن اڳيان گذري ويا ۽ هو اتي جو اتي بيٺا رهيا.