ليموئن ندي ۽ سون واهه
سائين اوهان جي انهي جذبي جنهن جو اوهان اظهار ڊائري م ڪيو آهي “سنڌ جي خوشبوءِ سنڌين جي ذهن ۾ گلاب جي گل جي خوشبوءِ جيان تازي رهي ٿي اهو وطن سان وچن ۽ محبت جوعظيم جذبو اهي، جيڪو وطن کان ڏور سنڌين جي ذهن ۾ رهي ٿو.” يقينن اوهان جو اعليٰ ذهن ڪنهن به قيمت ۾ سنڌ ۽ سنڌين جي محبت کان خالي نه هوندو. اوهان جي شخصيت انهي فڪر ۾ رهندي آهي ته ڪهڙي نموني پنهنجي سنڌ جي حقن جي حاصلات لاءِ جدوجهد ڪجي. فهيم صاحب اوهان کي به ياد هوندو ته ٺل شهر جي وچ مان هڪ واهه وهندو هو جنهن کي “سون واهه” چيو ويندو هو. جيڪو 1800ع ۾ کوٽيو ويو ان جي مٿان هڪ ڪاٺ جي پل پيل هئي جيئن ليموئن ندي تي ڪاٺ جي پل کان پوءِ نظارا هئا، اڄ اهو “سون واهه” گند واهه جو نظارو ٿو ڏيئي ۽ اهو ظاهر ٿو ڪري ته اسان جو سماج ترقي جي بجاءِ تنزل طرف پيو وڃي. اهي ڳالهيون دل کي جهوري وجهن ٿيون. سائين اڄ جي دور ۾ اهي ڳالهيون اندر تائين ٿيون جن سان پنهنجي سماج کي ڏاڍو تباهه ٿيندي ڏسون ٿا. تعليم جي تباهي کي اکيون ڏسن ٿيون، سياسي ڪلچر اڳ کان گندو پيو ٿيندو وڃي نه ان ۾ ويجهڙائي ۾ ڪا چڱائي جي اميد آهي سو پنهنجي حالتن تي اوهان جهڙا ذهن ئي سوچي ۽ ان ۾ ڪا ڪوشش وٺي سگهن ٿا.
[b]- محبوب علي سومرو
ٺل، سنڌ[/b]