روح جون رنگينيون رهجي ويون،
دل ٽٽي جو سڀ خوشيون رهجي ويون.
تو ڇنو جي ساٿ منهنجو او مٺي،
دلبريون ۽ عاشقيون رهجي ويون.
سنڌ جهولي ۾ ڳڀو مهيا ٿيو،
ڪيتريون هون خودڪشيون رهجي ويون.
هُنَ ڏنيون ٿي اڻڳڻيون دل سوچيو،
ڪجهه ڳٽن تان ڪي چميون رهجي ويون.
جسد خاڪي سرد ٿيا ها پوءِ ڀي،
دار تي ڪي سرڪشيون رهجي ويون.
اپسرائن جي بدن جو سج لٿو،
پر اکين ۾ روشنيون رهجي ويون.