سونهن صداقت، وارا ماڻهو،
سنڌو ديس جا، پيارا ماڻهو.
ماکي کان وڌ، مٺڙا ڀي،
پرڪي مکڻ، چاڻا ماڻهو.
ٿر ۾ پاڻي، ڪاڻ سڪن ٿا،
ٿر جا هي، موچارا ماڻهو.
محبت جن جي، من ۾ آهي،
سي آهن، دل وارا ماڻهو.
ڏوهه ڏسي، اکين سان پوءِ ڀي،
ڇو چپ رهن ٿا، سارا ماڻهو.
جن ماڻي محبت جي منزل،
سي هِن سڀ، سگهارا ماڻهو.
ملندا آهن، قسمت سان هي،
“وفا” کي، تو پارا ماڻهو.