پاڻ کي عشق تي جو ايمان ٿيو،
لوڪ ڇو آ وڃي ايڏو حيران ٿيو.
اڄ اڪيلو پيئان ٿو پر اڪيلو نه هان،
تون جو تصور ۾ پرين آهين مهمان ٿيو.
روز ممبر تي چڙهي ٿو خدا کي سڏي،
پر اڃا پاڻ ناهي هو انسان ٿيو.
ڪوڙ کي نفرتن کي پنهنجو ڪري،
اڄ جو انسان ڇو آ وڃي شيطان ٿيو.
بيگناهي ڪري آهيان گنهگار ٿيو،
سنڌ جي عشق ۾ ناهي ڪو ارمان ٿيو.
سونهن کي عشق ۾ وِک اڳتي ڪري،
جنهن سجدو ڪيو سورهيه سلطان ٿيو.