عشق جي راهه ۾، ٿا اڪيلا رُلون،
ڌرتتي آ رڳو، پير آهن لڦون.
مون پرين جي، اکين جي عبادت ڪئي،
هو نه ڄاڻي سگهي، پر اکيون هون سچون.
ڀاڳ ۾ جاڳ ئي آ، اسان کي ملي،
ننڊ ناهي پرين، خواب ڪهڙا ڏسون.
عاشقي کان اڃا، ڪونه ٿي دل مُڙي،
عشق آڙاهه آوي، پيا ٿا پچون.
هو ملي ڀاڪرين، آس پوري نه ٿي،
روح ٿو هي چوي، روح ۾ ئي رچون.
چنڊ ٿو گهاوَ ڏي، چاندني سان اڃا،
ها ستارا کڻي، شاعري ٿا اُڻون.