18
ان هوندي به سلون جو موهه، قدرتي سونهن، ساوڪ، گُلڪاري، رومانيت اڃان تائين ٻاهرين لاءِ باعث ڪشش آهي ۽ هڪ هتي جي سلوني (جي ــ وجاياتنگا) جي مشهور شعر مطابق سندس سلون سڀ کان سهڻو ٻيٽ آهي. پاڻ اهو شعر سلون جي آزادي جي پهرين ڏينهن، چوٿين فيبروري 1948ع تي لکيو هئائين:
There is a land I know where the wind so softly blow
And skies are kind and the fields are green;
There is a land I know where the rivers softly flow.
And the heat is ravished by what is seen,
That land is Lanka, fairest into of all,
Whose hills the clouds do hug and kiss:
That land is Lanka, at whose sacred call,
Our hearts do stir with pride and bliss
There is a land I know……….
”ڌرتي،
سا ڌرتي مان ڄاڻان ٿو،
جنهن تي گھُلن ٿيون
ٿڌڙيون ٿڌڙيون هيرون.
آڪاش جنهن تي ـــ
هر دم آ ٻاجھارو،
ساوا جنهن جا ٻنيون ٻارا
جنهن تي تيزيءَ ساڻ وهن ٿا
نديون نارا
جنهن کي ڏسڻ سان دل کي ــ
راحت جو احساس ٿئي ٿو.
جيڪا سڀ جي من کي موهي ــ
سا ڌرتي لنڪا جي ڌرتي،
جنهن جي ٽڪرين کي هردم
ڪاريون ڪڪريون سيني لائي
چميون ڏين ٿيون.
تنهن لنڪا،
ڌرتي ماتا جي پوتر سڏَ تي
دليون اسان جون
فخر وچان
جھومي جھومي ڇير وجھن ٿيون
مست ٿين ٿيون
سا ڌرتي، سا ڌرتي،
مان ڄاڻان ٿو...........“
(ترجمو تاج بلوچ)