پير عبيد راشدي
پير عبيد راشدي جو نالو سنڌي ڪهاڻيڪارن ۾ ڪو نئون نالو نه آهي ۽ نه ئي پير عبيد راشدي کي هاڻي هن وهيءَ ۾ پنهنجي ادبي تعارف جي گهُرج آهي. هن گڏيل مجموعي ۾ پير عبيد راشدي جون ڪُل 4 ڪهاڻيون (ٽُڪ جي رلي تي ڪاٺ ڪُٽي جي ٽُڪ ٽُڪ، ڪئنڊل نه ٻارڻ جو ڏک، ايمان بي ايمان جي لڪير ۽ گلابن ۾ تُرڻ وارا ڏينهن )شامل آهن. هنن چئني ڪهاڻين ۾ رومانس، احساس، سماجي اونو، داخلي ۽ خارجي ڪيفيتن جو اظهار ۽ معاشري جا اهي مبهم پاسا جيڪي ڪارن ڪرتوتن سان ڀريا پيا آهن انهن سڀني جو عڪس نمايا نظر ايندو. پير عبيد راشدي هنن ڪهاڻين ۾ تمام ذهانت سان، هڪ مخصوص ٽيڪنيڪي انداز سان ڪهاڻين ۾ شامل ڪردارن کان ڪم ورتو آهي. ۽ انهن ڪردارن کان پنهنجي ٻولي ڳالهرائي آهي. جيڪا هڪ ڪامياب ڪهاڻيڪار جي هڪ نمايان خصوصيت هوندي آهي. تمام ڪهاڻيون پنهنجي قد سان نروار بيٺيون آهن. ڇو ته عبيد جا ڪردار ڪي وڏا فلسفي يا ادب جا اڪابر نه آهن، بلڪه اسان توهان جي اردگرد گهمندڙ ڪردار آهن، جن کي اسان هر روز ڏسندا ۽ ڳالهائيندا رهنداآهيون.
احسان آڪاش