سرمد عباسي
سرمد جي ڪهاڻين جو پهريون جملو قاريءَ کي مٿي اوچائيءَ ڏانهن ڌڪي ٿو وڃي، ۽ پوءِ اوچتو سڌو هيٺ زمين تي سَٽڪي سان ٿو اڇلائي هيٺ ڪِرڻ مهل وڇايل زمين آئينو ٿي بڻجي پوي ۽ پڙهندڙ پنهنجو اندر چِٽي نموني انَ ۾ ڏسي ٿو وٺي.
سندس ڪهڙين ڪهڙين ڪهاڻين جو ذڪر ڪريان...؟ سڀ اک ٽيٽ ڪري پيون نهارين ۽ آئون انهن کان ڊڄان پيو. سرمد عباسي هڪ نيڪ صورت ۽ مٺڙو ٻوليندڙ ڪهاڻيڪار آهي.
مولاءِ ڪُل شلَ، پاڻ کان سواءِ ڪنهنجو به محتاج نه ڪريس.
آخوند عباس