عورتن جو عالمي ڏينهن
”آصف ڪائنات ڪيڏي نه خوبصورت آھي...!؟“
چيم: ”ھا پر ڪائنات جو سڀ کان خوبصورت حصو به عورت آھي، جنھن جو اڄ عالمي ڏينھن مھلايو پو وڃي،“
چيائين:
”ڇا عورتن کي حق ملندا يا وري ھو ڪڏھن پنھنجي مرضيءَ زندگي گذاري سگھنديون ؟؟؟“
ھن جي سوال منھنجي ھنيانء ۾ ھٿ وڌو، چيم:
”نه، ھن معاشري ۾ عورت کي غيرت، دوکي، ڪوڙي انا، پيسي عيوض.، يا وري سنڱ چٽيء ۾ ڏيڻ واري ڄار ۾ ڦاسايو ٿو ويو آهي، اتي عورت کي ڪٿي حق ملندا؟؟ جنھن سنڌ ۾ عورت کي پڙھائڻ عَيب سمجھندا ھجن، انھن بي زبان نياڻين کي ڪھڙو حق ملندو؟ ھي ته اڀاڳيون، ڄڻ دنيا ۾ ڪارو ڪاري ،بدڪردار ،طوائف، جھڙا لفظ ٻڌڻ لاءِ ڄايون ھجن٠ ان دنيا ۾ نياڻين کي ڪھڙو انصاف ملندو؟ ٻڌائي ... جٿي سورنھن ورھينءَ جي خوبصورت معصوم رابيل جي ڪليءَ جھڙي ڇوڪري عزت لٽائي رھزنن ھٿان، اڌ موت مري چڪي ھجي، اتي ٽيھه مڻ ڪڻڪ تي وڏيرا جرڳو ڪري فيصلا ٻڌائن،
اتي نياڻين سان ڪھڙو انصاف ٿيندو؟ انھن کي ڪھڙا حق ملندا؟ جڏھن به مون سنڌ جي بي سھارا عورتن تي لکڻ شروع ڪيو. تڏھن منھنجا لفظ، گذري ويل وقت، يا مري ويل عورتن جا عڪس منھنجي سامھون بيٺا آھن٠ ننڍن ڪنوارن جسمن جي ننگي ذلت ۽ ھنن جي اکين مان رت جا ڳوڙھا وھندي ڏٺا آھن٠ اکين ۾ درد تري آيو! زندگيء جي ھٿن مان پين ڪري پئي٠ سڏڪن ۾ صدابلند ٿيڻ لڳي! اکين مان لڙڪ لارون ڪري وھڻ لڳا٠“
چيائين: ”ڏس تنھنجا لفظن دل تائين لڳا آھن، ۽ منھنجو دل ٽٽي ٽڪرا ٿي پيو آھي، ڏس منھنجي ھٿ تي ٺھيل دل به ٻن حصن م ورھائجي وئي آھي“