ياسمين چانڊيو
انھن ئي ڏينهن ۾ ادا مونکي لينن جو ھڪ ڪتاب ”اسان غريب ڇو آهيون؟“ پڙهڻ لاءِ ڏنو، جيڪو مونکي ان وقت ڪجهه ڪجهه سمجهه ۾ آيو، ۽ ان ڪتاب پڙهڻ سان منهنجي سماج ۾ اڻبرابري واري سوچ ۾ اضافو ٿيو، تڏهن ضياء جي حڪومت ھئي، ۽ ادا ارباب تن ڏينهن ۾ ڪميونسٽ پارٽي جو حصو ھو. پوءِ ڪجهه عرصي کان پوءِ اسان قمبر شهر ۾ لڏي آيا سون. قمبر ۾ ادا ارباب عوامي تحريڪ رسول بخش پليجي صاحب جي پارٽي ۾ شامل ٿيو ۽ مان ڪلاس فور پاس ڪري چڪي ھئس ۽ گڏوگڏ ڪتابن جو مطالعو به ڪندي ھئس. مونکي جنون جي حد تائين ڪتاب پڙهڻ جو شوق هو. ان دوران امرجليل جون ڪافي ڪھاڻيون، نجم عباسي جون، خليل جبران جا ڪتاب، الطاف شيخ جا سفرناما ۽ لينن فلسفي جا ڪتاب پڙهي چڪي ھئس.
ادا ارباب مونکي ادي زاھده شيخ جي گهر وٺي ويو، جتي پھرين دفعو منهنجي پليجي صاحب سان ملاقات ٿي ۽ ان ڏينهن کان پوءِ منهنجي زندگيءَ جي سياسي، سماجي ۽ بھترين سوچ جي شروعات ٿي. مونکي جنهن مثبت رستي جي تلاش ھئي ۽ جيڪو گھڻا ڪتاب پڙهڻ ڪري منهنجي دماغ ۾ لفظن جو طوفان ھو، اهو ماٺيڻو ٿي ويو. تڏهن منهنجي لفظن کي حقيقي زبان ملي.