تنھنجي روڪڻ جي باوجود مون کي
تنھنجي اکڙين جي ميڪشي ٿي سڏي !
موت کي ڪيترو ٿو سمجهايان،
مون کي زلفن جي زندگي ٿي سڏي !
تو جو آهي ڇڏي ڏنو، مون کي،
سُرخ سانجهين جي بيوسي ٿي سڏي !
تنھنجي منظوم اکڙين جو قسم ـ
مون کي هر وقت شاعري ٿي سڏي !
منھنجي رُسڻي زبير کي چئجو:
توکي تنھنجي ڪُٺل سَکي ٿي سڏي !