شاعري

پوءِ بہ چنڊ اڪيلو آھي

زبير سومري جي سنڌي ادب ۾ بنيادي سڃاڻپ هڪ شاعر واري آهي. پاڻ سنڌيءَ ٻوليءَ جي ڪلاسيڪل توڙي جديد صنفن-  بيت، وائي، سورٺو، گيت، غزل، ترائيل، هائيڪو، نظم، آزاد نظم، نثري نظم، ۽ ڏيڍوڻوـ سميت سمورين صنفن تي طبع آزمائي ڪئي آهي. خاص طور تي سنڌي بيت جي تخليق جي حوالي سان زبير سومرو، ھن وقت جي شاعرن ۾ اهم نالو آهي.

Title Cover of book پوءِ بہ چنڊ اڪيلو آھي

تو سوا تڪرار ٿيندي ٿي وڃي!

تو سوا تڪرار ٿيندي ٿي وڃي!
زندگي دشوار ٿيندي ٿي وڃي!

تات ڀي تنھنجي تصوّر سان بکي،
ڏات ڀي شاهڪار ٿيندي ٿي وڃي!

درد سان هيءَ آشنائي ڇوتہ ٿي؟
ڀوڳنا وهنوار ٿيندي ٿي وڃي!

دل ئي دل ۾ ٿي دُکي، ٻاڦي نٿي،
ڇوڪري بيمار ٿيندي ٿي وڃي!

آ نفعي نقصان جي ڳڻَ لوڪ کي،
دوستي واپار، ٿيندي ٿي وڃي!

روڄ راڙو، ضدُ، کيچل ۽ انگل،
دل بہ ننڍڙو ٻار ٿيندي ٿي وڃي!

تنھنجي سِڪ ۾ سُڪَ ٿيندو ٿو وڃان،
يادگيري بار ٿيندي ٿي وڃي!

سمجهہ، ڏاهپ، سوچ، ساڃھہ، فلسفو،
شاعري آزار ٿيندي ٿي وڃي!

تون بہ ٻيلي! جهٽ ملڻ جي ڪر زُبير،
دوري هاڻي گار ٿيندي ٿي وڃي!