تاريخن تي،تھذيبن تي، تعذيرن تي سنڌ سوچي ٿي!
پنھنجي ۽ پنھنجن ٻچڙن جي تقديرن تي سنڌ سوچي ٿي!
ڪنھن لڪيءَ مان للڪار ڪئي، ڪنھن ڪاهوءَ مان ڪوڪار ڪئي،
ٿيا موهن مڪليءَ مان واڪا، تدبيرن تي سوچي ٿي!
هو گهوٽ ڀٽائيءَ جو سپنو، سيّد بہ ڏٺو ۽ ڏيکاريو،
اڄ ڪير ڪندو، ها ڪير ڪندو، تعبيرن تي سنڌ سوچي ٿي!
هڪ اسلام آبادي گادي، ٻي سجادہ نشينن جي گادي،
ڪم ظرف وڏيرن، ڪامورن ۽ پيرن تي سنڌ سوچي ٿي!
جن ديس سان عشق جا ڏوھہ ڪيا، ان ڏوھہ ۾ جيڪي لوھہ پيا،
تن شھزادن جي زندانن زنجيرن تي سنڌ سوچي ٿي!
او يار زبير مري ويندو، پر روپ وٺي ڪو وري ايندو،
هن ديس جي صوفي سنتن جي تاثيرن تي سنڌ سوچي ٿي!