هڪ قومي ڪارڪن جو محبوبا ڏانھن خط
جيءُ جيئم جي نالي اٿئي او سکي
تنھنجو آهيان مان تنھنجو ئي رهندس مگر
ساھہ سيّد حوالي اٿئي او سکي
دل تہ چاهي گهڻو ٿي تو پاسي پرين
ويھي ڳالھيون ڪيان،پيار تون سان ڪيان
دل تہ چاهي ٿي ليٽي تنھنجي هنج ۾
چين پايان ۽مٺڙي ڪا ننڊڙي ڪيان
ها مگر ڇا ڪيان ٿو ڀٽائي سڏي
ٻانگ سنَ مان اچي آجپي جي ٻُڌان
ڪونہ اوسيئڙو تون ڪجان جانِ جان
پنھنجومقتل ڏانھن پنڌڙواٿئي ساجنا
لائون لهندس مان لهندس ها لهندس ضرور
ڏسجي توسان لھان ٿو يا سوريءَ سان
۽ نصيبن صليبن ڏي جي موڪليو
پوِ کلي موڪلائي دلاسا ڏجان
تنھنجي مينديءَ ۾ اجرڪ جون ڦُلڙيون ڏسان
تنھنجي چُنري بہ ڳاڙهو ٿي جهنڊو لڳي
سينڌ سِنڌوءَ ڌارا لڳي ٿي تنھنجي
سڏ تنھنجو تہ سنڌ جو ٿو نعرو لڳي
مان مڃان ٿو پيار انمول آ
منھنجي دل تنھنجي ليڪن شڪنجي ۾ آ
ڇا ڪيان مان مگر ديس تي مهل آ
سنڌ دَلَّن دلالن جي چنبي ۾ آ
ها چنبيليون چڳن ۾ ڀلي تون سجاءِ
مان مري ڀي ويس پوءِ بہ ورندس پرين
هڪڙو محڪوم شاعر وچن ٿو ڪري
توسان آزاد سنڌ ۾ مان ملندس پرين
توسان آزاد سنڌ ۾ مان ملندس پرين!
توسان آزاد سنڌ ۾ مان ملندس پرين!