ملنـدا رهـيا عـذاب، اکــيـون تـڙپـنـديـون رهـيـون
ڏسندا رهياسين خواب، اکـيون تـڙپنديون رهيون
سـاڳـي اسـا ن جـي سـينَ، هـُيا چيـن جنھن کسيا،
ساڳـيـا سنـدس حـجـاب، اکيـون تـڙپـنديـون رهيون
ڪُسبا رهيا هي ڪونڌ، ۽ نچندا رهيا هُو نُونڌ،
لَٽبـا رهيـا گلاب، اکـيون تـڙپـنـديـون رهيـون
اُلـڪن کـي خاطـري نہ ٿـي، اُڌمن نہ ننڊ ڪئي،
ملـيا نہ ڪي جـواب، اکـيون تڙپنديون رهيون
سـڏ ڪنھن نہ ورايـو، ۽ ڪنھن ڀي نہ ڪنايو
وڄــندا رهــيا ربـاب، اکيــون تـڙپنديون رهيون