ٽُٽل شيشا ۽ آڱريون
• هون....
.... ڇا ٿي سوچين...
• ڪُجهه نه.... بس ائين ئي .... وقت به عجيب آ!.... ڪيئن نه.... پر لڳائي ٿو وڃي...!
- .... ها.... پر لڳائي.... وقت ۽ وير ڪنهن جو به انتظار ناهن ڪندا.
• .... انو!.... ڪڏهن گذرندڙ لمحي کي ڪا شڪل ڏني اٿئي....
- .... اونهه... مشڪل آ... زيب!... ائين لڳندو آ.... ڄڻ آڙاهه مان پل اپل لاءِ جهٽڪو کائي نڪرندڙ ڄڀي. نه.... ائين نه... ائين چئجي... ڪا ڳالهه اوچتو. زبان تي ايندي ايندي ٿڙڪي وڃي... ائين ئي ڪُجهه آ... مان سمجهان ٿو ان کي رڳو محسوس ئي ڪري سگهجي ٿو...
• .... هي اکر ۽ هي لفظ ۽ جملا ڪيڏا نه ظالم آهن!؟
.... اوهه! ها!..... ڪيڏو نه عذاب ٿا ڏين ۽.... ۽ ڪڏهن ڪڏهن ڪيڏا نه خوبصورت ٿي پوندا آهن!...!!... مان جڏهن انهن جي خوبصورتيءَ جو تصور ڪندو آهيان... نه... تڏهن... تڏهن ائين لڳندو آ ڄڻ.... ڄڻ هيءَ سڄي ڪائنات، پنهنجي سونهن سميت مُنهنجي نيڻن ۾ اوتجي ٿي وڃي...
• ها.... جيون جا ڪيترا نه املهه پل هٿن مان کسڪي ٿا وڃن... ڄڻ.... هٿن مان شيشو.
- .... هون.... شيشي کان به نازڪ پل.... ڄڻ پوپٽ جا پر...
• ۽ جڏهن ماڻهو پوپٽن کي پڪڙي ڪتابن ۾ بند ڪري ڇڏيندا آهن!؟
- ..... واهيات......! اُهي Sadist هوندا آهن. سونهن جا دشمن.
• هون....... تنهن جي معنيٰ اڄ تنهنجو آخري ڏينهن آ....
.... ها... آخري ڏينهن.... نئين ڏينهن جي شروعات لاءِ.
• .... ۽ سڀاڻي، سڀاڻي جو ڇا!؟
.... مان هليو ويندس، پنهنجي منزل ڏانهن.... سڀاڻي ڪنهن ڏٺي آ. جيڪو ڪُجهه آهي، اڄ جي جهولين ۾ آهي.
• اوهه!.... ۽ مُنهنجي منزل..!؟؟
- توکي خبر هوندي ته تون ڇا ٿي چاهين....ڇو ..... اداس ٿي وئينءَ... چري! هلي پئُه، منزل پاڻ ئي ملي ويندي.
• ... اون..... نه...... نه .... نه... سوچيان ٿي منزل ڪو انت ته ناهي.
- .... هر وک انت ڏانهن آهي جيڪو سڀاويڪ آهي پر فائنل ناهي. هڪ انت کانپوءِ ٻئي انت ڏانهن سفر.... زيب!... اڄ فيڪلٽيءَ جو انت آهي... محبتن جا ڪيڏا نه، داستان دفن آهن هن جي سيني ۾!
• ها.... خوشين ۽ ٽرئجڊين جي ....... سفر در سفر
- ..... هتي جڏهن نوان نوان چهرا ايندا آهن نه.... تڏهن ڪيڏا نه سپنا سجائي ايندا آهن نيڻن ۾....
• .... ها عجيب... ۽ جڏهن اُهي ٽُٽندا آهن!
- ..... ۽ جڏهن اُهي ساڀيا روپ ٿيندا آهن؟!....؟؟!!...؟؟؟!!!.
• .... انو!.... جڏهن مان ڇوڪرن ڏي ڏسندي آهيان، ڇوڪرين ڏي ڏسندي اهيان، مئڊمن ۽ استادن کي ڏسندي آهيان نه تڏهن.... تڏهن ڏاڍي حيرت ٿيندي آ... ڏاڍو عجيب لڳندو آ.... الاءِ ڪهڙا ڪهڙا سپنا... الاءِ ڪهڙا ڪهڙا ڪريز... الاءِ ڪيترا ڪامپليڪس... الاءِ ڪهڙا اميج... ننڍيون ننڍيون خوشيون.... ننڍا ننڍا دک سيني ۾ سانڍي ائين هلندا آهن... ڄڻ انهن کي ڪنهن هپناٽائيز ڪري ڇڏيو هُجي.... ڄڻ ڄڻ هو پنهنجي وس ۾ نه هجن انو! تڏهن لڳندو آ ته ڇا.... ته ڇا انسان ائين ئي وک وک تي آشائن/نراشائن جا مزار ٺاهيندو رهندو ۽.... ۽ پوءِ پنهنجي مزارن ۾ پاڻ ئي دفن ٿي ويندو؟؟.....؟؟؟....!!؟؟؟؟؟....؟؟؟؟؟....
- .... دراصل.... دراصل اسان ماڻهو... الاءِ ڪيترن حصن ۾ ورهايل آهيون. ٽڪرا ٽڪرا ٿي وکري ويل آهيون زيب!.... ورهايل ۽ وکري ويل ۽.... ۽ رتو ڇاڻ آڱرين سان ان وکري ويل وجود جا ذرا ميڙيندڙ...
• هون.... اسان سڀ اداس ڇو ٿي ويندا آهيون؟
.... انسان ڏاڍي نازڪ شيءَ آ... جڏهن... .جڏهن... اسانجي اندر ۾ ڪا خواهش دم ٽوڙيندي آهي نه... تڏهن اُداسي مسڪرائيندي آهي.
• ڪڏهن ڪڏهن مان سوچيندي هان.... اسان سڀ.... اسان سڀ ڇو آهيون؟... هي سڀ ڪُجهه... هي سڀ ڪُجهه ڇاهي؟... ۽... ۽ ان جو انت ڪٿي آهي؟...
- ..... نه سوچيندي ڪر زيب!.... اهو رستو ڏاڍو اڻانگو اٿئي.... ڏاڍي جوکم وارو ۽.... ۽ وک وک تي ڪر کڻي بيٺل واسينگ... ڪيستائين پاڻ کي ڏنگائيندي رهندين؟... الاءِ ڏاهي ۾ ٿيان...
• ته پوءِ هن زندگيءَ جو مقصد؟
- .... مقصد!.... شايد.... شايد ڪُجهه به نه..... شايد گهٽو ڪُجهه اسان جي سمجهه کان مٿي!
• شايد..... يعني.... ائين ئي!؟...!؟؟
- .... ها.... ائين ئي... اوچتو اوچتو... اسان فنا جي ڪاڪ ۾ويهي لمحن جي ڏور کي ڪيڏو نه ڇڪي جهليو آ پر... پر لمحن تي ڪهڙو اعتبار...
• .... هون.... ها.... لمحن تي ڪهڙو اعتبار!.... ڪيڏي مهل به ڏور ٽوڙي... بس دم گذر آ هي گهڙي جا، مهربان گذري پئي باقي سڀ خواب آ
.... بلڪل ... ۽ جڏهن ڏور ٽٽي ته سڀ ڪُجهه ختم. ٽُٽندڙ خوابن جا وکريل عڪس ۽ اسان.
• ..... انو!
- .... هون.....
• انهن لمحن کي مُٺ ۾ ڀڪوڙي نٿو سگهجي!؟
.... ها، ڪي ڪي ماڻهو... زيب! سمجهين ٿي نه.... تارن کي مٺ ۾ بند ڪري، نه، نه.... نه زيب!.... اهو سڀ ڪُجهه ائين ئي رهڻ ڏي... خبر اٿئي. جيڪڏهن اهو لمحو، لمحي لاءِ ئي بيهي وڃي ته، ته.... ته تون ڇا ٿي سمجهين؟
.... محسوس نه ٿي ڪرين ان لمحي ۾ ٿيندڙ انقلابن کي....
• اوهه.... ها.... جڏهن لمحو بيهي ويندو ته ڇا.... ته ڇا هي سڀ، هي وينس، هي مريخ.... ۽.... ۽ اسان جي هيءَ خوبصورت ڌرتي، سڀ.... سڀ سج سان ٽڪرائجي فنا ٿي ويندا!.... هي Scorpio…. Capricorn هي...
.... ها... سڀ ڪُجهه.... نالا مٽائي... Stars مٽائي...
- .... تنهن ڪري چوانءِ ٿو نه ته.... نه سوچيندي ڪر، ڇڻيل پنن سان جهول ڀرڻ مان ڪو فائدو ڪونهي. زندگي ڏاڍي خوبصورت اٿئي زيب!.... ان کي پل پل جي روڄ ۾ وڃائڻ مناسب ڪونهي.
• هون.... ها ڏاڍي خوبصورت....
- ها.... ۽ اسان ماڻهو پنهنجي من ۾ الاءِ ڪيتريون فيڪلٽيون سمائي ٿا هلون....
• ..... ماڻهوءَ جو من به عجيب آ..... الاءِ ڇا ڇا چاهي وجهندو آ....
- ها زيب!... ”جوڀَنَ پهريان ڏينهڙا، گهٽائون گهنگهور، مَن انوکو مور، نچي تن سان نڀ ۾.“ من جي تار مان جڏهن ست سر نڪري ڪائنات جي وسعتن ۾ خوشبو جان ڦهلجي ويندا آهن نه، تڏهن... تڏهن ڪيڏو نه عجيب لڳندو آ....
• ..... انو!.... من جي اُها تار ٽُٽي پوي ته؟؟!!... موت! ..... موت به عجيب شيءَ آهي نه.
- .... ها زيب!... .اهو موت جو خوف ئي ته آهي، جيڪو جيئڻ تي مجبور ٿو ڪري.
• زندگي/موت... موت/زندگي....
- .... موت جو عنصر زندگيءَ مان نڪري وڃي ته زندگيءَ ۾ ٻيو بچندو ئي ڇا...اهو ئي ته Contrast آ.
• اهو موت...!....!!...!!! موت کي موت اچي وڃي ته.
- .... اهو موت ئي ته آهي اهو موت. Aesthetical factor of life . ڪيڏي نه اوکي گهڙي آ موت جي.... موت جي سماڌيءَ تي ڪائنات ڪيڏي نه Vast ٿي ويندي آ.... زيب!.... ائين لڳندو آ... ڄڻ، اسان ڪُجهه ڪيو ئي ڪونهي ۽.... ۽ اسان کي گهڻو ڪُجهه ڪرڻو آهي. تمام گهڻو... تڏهن هستيءَ جو رُخ موڙڻ لاءِ اسان ڪيڏا نه ڳرا فيصلا ڪرڻ تي مجبور ٿي پوندا آهيون!.
• اوهه!.... ڏاڍو پيڙا ڏيندڙ سلسلو آهي هن هستيءَ جو به. دک/سک.... سک/دک.
- .....هون.... ڪڙي ڪڙيءَ سان مليل.... سچ جي سير ۾ هلي ڏس ڪڏهن. زندگيءَ تي اعتبار اچي ويندئي.
• سچ ڪٿي آ؟.... نه،نه.... انو!... سچ پنهنجي سچائيءَ ۾ پاڻ ٻُڏي ويو آ.
- ..... ها... سڀ ڪُجهه پنهنجو پاڻ ۾ ٻُڏي ويو آ. سچائي جا سنگهر ٻڌي لوڙهي آيس! ڪاريءَ جي لاش جيان!!... اونداهي رات ۾.
• ڪيڏا نه وڏا فيصلا آهن!؟....!!...
- .... ها... تمام وڏا ۽....۽ جذباتي فيصلا ڪڏهن ڪڏهن ڪيڏا نه وڏا انقلاب آڻي ڇڏيندا آهن!....
• اوهه!.... هي هٿ ريکائون ڏسين ٿو!؟
- .... نه،..... مان چهري جون ريکائون ڏسڻ پسند ڪندو آهيان... ۽ انسان پنهنجي هٿ ريک پاڻ ٺاهيندو/موڙيندو آ....
• .... ۽ هو ڪرم کيتر....!....!!!
- ..... سڀ بڪواس.... انسان ڪرم کيتر ۾ مڪت آهي ۽ پنهنجي ڪرمن جي چونڊ پاڻ ئي ڪندو آهي.
• Determination!....
For Power!....Exactly! -
• What Power?!
- Naked Power.... سمجهين ٿي نه زيب! Power Of creation/Destruction
• اوه!.....
- ان ڪري مون کي اها ريسلنگ، JKD باڪسنگ، اسڪريما وغيره ڏاڍو وڻندا آهن.... Solid Strength
• ..... چانهه جو موڊ آ.
- ڀلي.... اچ ته ڪينٽين ۾ هلون.
• انو!
- هون.....
• اسان وٽ بند ديوارون جي پويان ڪيڏو نه ٽئلنٽ پيو آ.... هوءَ ڇوڪري ڏس!
- ها.... ڏاڍي بولڊ آ زيب!....
• ٺيٺ ٻهراڙيءَ جي آ.... ۽ ٻيون به ڪيتريون..... پر هتي اچي ڪيئن نه هڪدم بدلجي ٿيون وڃن!؟
- ها.... عورتن ۾ ائڊجسٽمينٽ جي ڏاڍي خوبي آ.
• ها پر مرد ڏاڍا بي شرم آهن.
- عورتن کان گهٽ.... هاهاها....
• ڇو؟
- .... ڇو؟!.... ڏس نه! ٻه ٽي عورتون باٿ روم ۾ ته هڪ ٻئي سامهون اگهاڙيون ٿي وينديون آهن پر مرد ائين ڪري نه سگهندا آهن.
• مرد ته آرسيءَ جي سامهون به اگهاڙو ٿيندي شرمائيندو آ. هائو نه. ها ها ها.
- بلڪل، جڏهن مرد کي پنهنجي اگهاڙپ جو احساس ٿيندو آ نه، ته ڄڻ هو پنهنجي نظرن ۾ پاڻ ئي ڪري پوندو آ.
• اوه!.... هاهاها.... واقعي ائين ڇو آ انو؟
.... بس آهن.... ڪي سيڪس پرابلمس جيڪي توکي نه ٻُڌائبا.... اهو مرد جو Top Secrete معاملو آ.
• هونهه!.... ڄڻ مون سيڪس کي پڙهيو ئي ڪونهي!
- ڇا پڙهيو اٿئي؟
• سڀ ڪُجهه.... فرائيڊ کان وٺي تو تائين....
- هاهاها.... هاهاها..... هاهاها....
• مون کي جمال ابڙي جي ڪهاڻي ”مان مڙد“ ڏاڍي وڻندي آ.
- مردن کي ذليل ڪيو اٿس تڏهن... هون!
• الا!... ڏاڍو مزو اچي ٿو وڃي انو!... مان جڏهن عورت جي اهڙي معاشري ۾ مرد جي حيثيت تي سوچيندي آهيان نه، تڏهن ڏاڍي کل اچي ويندي آ.
- بلڪل سائين!... توهان ڇو نه کلندئو.... توهان کي ته لئي ڪرائي ڇڏي اٿس... هون.
• هاهاها.... هاهاها.... سچ! اسان جي حڪومت اچي وئي نه، ته ڏاڍو مزو ٿيندو.
• بلڪل... پر جيڪي هتي هريل آهن نه، اُهي اتي به ڪونه ڇڏيندا، هاهاها.... هاهاها.... هاهاها....
• حرامي... مرد جي فطرت ۾ ئي تخريب ڪاري آهي.
-پر.... تون ڏاڍي پياري آهين زيب!..
• انو!... پيار کان سواءِ به ماڻهو ڄڻ يتيم آهي.... Crash Landing ۾ تباهه ٿيل جهاز جي ان مسافر وانگر جيڪو حادثي ۾ اڪيلو بچي ويو هُجي.
• ..... ها... زيب!... ڪڏهن ڪڏهن Crash Landing به ڪرڻي پوندي آ ۽ هي.... پيار... ڏاڍي... حيرت انگيز شيءَ آ ۽.... ۽ ڪيترا ماڻهو آهن، هتي جيڪي.... ٿر جي ٺوٺ ڌرتيءَ جان آسمان ۾ اکيون کپائي ويٺا آهن. آگم جي اوسئيڙي ۾.
• هتي ڪيڏو نه پيار آ انو!.... جڏهن ڇوڪرا/ڇوڪريون زندگيءَ جا خوبصورت/بدصورت لمحا گذاري ڳوٺن ڏي موٽندا آهن. تڏهن ڪيڏو نه عجيب لڳندو آ!....!!؟...
-.... ها!.... هر ڪو ماٺ.... بي معنيٰ... ڄڻ چپن تي ازلي ماٺ جي ٽيپ لڳل، تڏهن ائين لڳندو آ..... ڄڻ سندن نيڻن جي سڄي اُداسي هنن پهاڙن تي ڦهلجي وئي هُجي...
• .... اوهان مرد ته وري به نيون دلچسپيون ڳولي ٿا وٺو پر اسان... سچ! جڏهن ڇوڪريون هتان ڳوٺن ڏي موٽنديون آهن نه، تڏهن پنهنجن سپنن کي پنهنجي ڪومل هٿڙن سان مارئي هاسٽل جي يوڪلپٽس جي پاڙن ۾ دفن ڪري ڪيئن نه هيڏي هوڏي نهاري چپ چاپ ڀنل نيڻ کڻي ڪنڌ جهڪائي نڪري وينديون آهن!....!!!...
- ۽ پوءِ نوان سپنا.
• اون... ها!... ۽ پوءِ نوان سپنا...!....!!...
- سپنا ڏسڻ ڏاڍي سُٺي ڳالهه آهي... هان!
• هون.... ڪنهن حد تائين... سپنن جي به هڪ عُمر هوندي آهي.
- بلڪل... جيون جي اجاڙ راهن تي انهن جي آڱر پڪڙي هلڻ ۾ ئي مڪتي آهي.
• ها، نه ته جيڪر اسان ماڻهو هنن دٻاون جي وچ ۾ چپجي چپجي مري وڃون.
- پنهنجي ئي احساسن جي وچ ۾.
• هون.... ها.... پنهنجي ئي احساسن ۾.
- Sensitive ماڻهو ائين جي نه سگهندا....
• ..... اسان ماڻهو پنهنجي ذات جي دراڙن ۾ ڪيئن نه گم ٿي ٿا وڃون!؟... اها فراريت ناهي؟؟
- اهو Escapism into life آهي From Life ناهي. پناهه گاهه Must آ زيب!.... روح جي پناهه گاهه... جسم سان گڏ.
• پوءِ به فراريت موجود آهي.
- اون... هون.... پر Involvement به آهي.
• ڪنهن سان؟
- لائيف سان.... زيب! اسان ٻرندڙ گهر ۾ رهي نٿا سگهون. سمجهين ٿي نه! اسان جلڻ نٿا چاهيون. اسان جي سوچ جون ڌارائون اسان کي لوڙهي ٿيون وڃن، تمام پري. سامونڊي طوفانن ۾ ڦاٿل ٻيڙيءَ جان ۽ پوءِ... ڪنهن ڪن ۾.... آخري پناهه گاهه...
• ائين ئي!؟
- نه Struggle ڪندي. Surrender ڪرڻ، Suicide جي برابر آهي.
• اوه!.... زندگيءَ جو Phenomenon به عجيب آهي.
- هون.... اهو سڀ ڪُجهه ائين ئي هلندو رهندو زيب!... ڪير چاهي يا نه چاهي.
• .... نيچر به عجيب آ نه.
- هونهه. نيچر بڪواس آ. Set of Unseen/Unwritten laws imposed up on us.
• ۽ اُها امپوزيشن؟
- ها، اُها به واهيات آهي... توکي خبر آ.... انسان جي هر وک نيچر جي خلاف رهي آ!.
• .... Fight?
- بلڪل، Fight ۽ Struggle .... ان Cruelty جي خلاف.... Don’t cry, for life. Be aggressive against nature and… and against life
• ۽.... پوءِ.... فنا!؟
- هون...... ها.... فنا جي جهوليءَ ۾ ابدي ننڊ....
• ڪيڏا نه تضاد آهن لائيف ۾!؟....؟؟؟...!!؟؟
- هون.... ها، Equal ۽..... ۽ Opposite....
• ڦيٿي جو ڦرڻ ضروري آ؟... Movement ئي لائيف آ.
- بلڪل.... بيهي رهيو نه، ته اسان کي چيڀاٽي ڇڏيندو.
• اوه!.... جيون کي ته ڪا Artistic Style ئي ڪانهي!
- ڇو نه..... جيون جي Abstraction ۾ Universal Interest ڇو نه ٿو پيدا ڪري سگهجي. بس رڳو Ideas کي Collect ڪجي. پوءِ سڀ ڪُجهه سڀاويڪ آ.
• ......
- هي جيڪي اسان جون Name less feelings آهن نه، انهن کي جستائين Characterize نه ڪبو.... تيستائين زندگيءَ جي Valuation ۽ Devaluation کي سمجهي نه سگهبو.
• ڇا ٿو ڪري سگهجي....
- منطقي وڪاس جي ڌارائن ۾ هلڻو پوندو.
• ها، پر.... منطق بذات خود زندگيءَ جي مقصدن مان ته ناهي!
- نه.... ذريعو آ... Logic is nothing but thinking.
• .... Imagination..... هون... Survive ڪرڻ جو بهانو!
- Survival ۽ Re-Production ته جانورن جو ڪم آهي ۽ اسان ۾ ۽ جانورن ۾ وڏو فرق آهي Emotional ۽.... ۽ Intellectual.
• اوه!.... ته پوءِ Perfect ڇاهي Life يا Philosophy.
- ڏس نه!.... جِيوَن ڪيتريون ئي دشائون ٿين ٿيون.... ۽ ماڻهو انهن ۾ ورهائجي به وڃي ٿو خوشي سان/مجبوريءَ ۾ به..... هر انسان.... پر فلاسافي ۾ صرف هڪ ئي خواهشDominant هوندي آ.
Desire to capture whole universe .
• هون. Existence ۽ ..... Survival.
- ها، .... شال هجي هي جندڙي، ڪوئي پوپٽ پر، گهڙيءَ لاءِ گذر، جنهن جو گل گلاب ٿي.
• واه!.... اياز به ڪمال جو سرجڻهار آ!. من جي پاتالن ۾ ڪيڏي نه هلچل ٿو مچائي ڏئي...
- ... ها، انتهائي.... لطيف کان پوءِ اياز ئي ته آهي اسان وٽ.
• هون....آ.... اسان وٽ ٽئلنٽ جو Ratio تمام گهٽ ناهي؟!
-نه ائين ڪونهي.... ڪنهن حد تائين، اهو به غيمت آهي. هي ته ٻه آهن، گهڻا هجن ها ته انهن کي سنڀالي ڪيئن سگهون ها؟ لطيف ڪٿي آ؟ اياز ڪٿي!؟ اڃان ته لطيف سائين تي ئي ڪو سالڊ ڪم نه ٿيو آ، اياز ته پري آ.
• ٻڌ!... اسان اياز کي معاف ڪري نه سگهنداسين!؟
-اون.... ها؟.... جيڪر ائين ڪري سگهجي...
• .... جيڪڏهن ان ڪسوٽيءَ تي ئي سر لاهڻو آهي ته پوءِ ته ٻيا به کوڙ آهن... .اياز کان وڌيڪ ڏوهاري....
- اوه!.... ها بلڪل زيب!..... اسان جي نيچر به عجيب آهي. ڪهڙي خبر ڪيڏي مهل پورو پويس...
• فنڪار جي هيڪلائپ جو اندازو ڪري سگهين ٿو.
-.... مون کي حيرت آهي ته هي ماڻهو... اف!... هي ماڻهو به ڪيڏو نه ڀريل هوندو اندر ۾!
....!!...؟؟؟.... لڳندو آ ڄڻ. چڪور، چنڊ جي چاهت ۾، آڪاس ۾ پنهنجو دڳ ڀلجي پيو آهي ۽ پريان ڪنهن طوفاني بادل تان ڪو ڪاري رهيو آهي. ڄڻ پنهنجي اجڙيل آکيري مان جلا وطن ٿيل، پکيئڙو...
- ”هي ولهه وساڻل ويڙها، مان ڪنهن جو در کڙڪايان!“....
• .... ماٺيڻو به پڇاڙيءَ ۾ ڪيڏو نه هيڪلو ٿي پيو هو!!
- ها... ويچارو ٿري!.... دوستن هٿان مارجي ويو... ائين ئي... ماٺ ماٺ ۾...
• ڏس انو! ڪي ڪي ماڻهو ظاهر ۾ مري ويندا آهن پر.... پر اندر ۾ ڪيترا مئل آهن... ڪُجهه اندازو آهي.
- انتهائي.... مان سمجهان ٿو. اهو ماٺيڻي جو ڀرپور احتجاج آهي.هن System سان جيڪو الاءِ ڪيترا ماٺيڻا ماريندو ٿو رهي.
• بلڪل!... جڏهن زندگيءَ مان Charm ختم ٿي وڃي ته پوءِ... مان سمجهان ٿي Voluntary Suicide... ڪيئن؟
-شايد نه... شايد ها... اسان جو فنڪار ائين ئي مرندو رهندو.... ٽئلنٽ ائين تباهه ٿيندو رهندو ۽... ۽ جيئنس ماڻهو....
• هي European به ڪيڏا نه Sophisticated آهن!؟
- بڪواس!. انسان جي حالت اتي به بدتر آهي. فنڪار اتي به پيڙجي ٿو... ڪلاڪار جا پير... نٽهڻ اُس ۾ هميشه ڪلراٺي ڌرتيءَ تي هوندا آهن ۽....۽ ڪراين مان ڳرندڙ رت....
• .... هٿ، ڪرايون، آڱريون... ڪلاجي ٽياس تي لڙڪيل فنڪار
- ٽياس نه.... ڪلاجي دُنيا ڏاڍي سندر آهي زيب!
Multicolor/ Multidimensional
• .... هون...
- ڪڏهن ڪڏهن خيال ايندو آ، انسان جنهن ڏينهن ڪلا جي معنيٰ سمجهي ورتي نه، ان ڏينهن ڌرتي تي امن قائم ٿي ويندو.
• امن!... ڌرتيءَ تي!؟...
- ها، جڏهن انسان، انسان تي ويساهه ڪرڻ لڳو نه. تڏهن....
• .... ۽ ڪلا....
- ها.... ۽ ڪلا، نه... هڪ ڀيرو هي سڀ جنسار ٽٽي.
• Third World War?!
-.... نه. ڪا وڏي... Universal Destruction. وري ڪو نئون Big Bang.
• اوه!... اهو .... Construction ۽ Destruction جو فلسفو به عجيب آ. انو!.... جيڪڏهن هي سڀ جنسار ٽُٽي پوي ته....
- .... ڇا ٿو چئي سگهجي....
• اوه!..... ڏاڍي دير ٿي وئي.
- ها.... واقعي.... دير ته ڏاڍي ٿي وئي آ، پر....
• پر ڇا؟!
- .... مان سمجهان ٿو.... اڃان به وقت پنهنجي هٿن ۾ آهي.
- لاشاري!....
• ها صاحب!.... حڪم ڪيو.
-..... اهو ... ٻڌ!.... ماڻهو ٿا چون لاشاري ڏاڍو پلستر آ.
• هي هي هي.... صاحب! ماڻهو ته آهن بادشاهه ماڻهو... اسان کي اُهي ماڻهو نه وڻندا اٿَو، جيڪي ائين ئي گلائون ڏيندا وتن.
- وڻندا ته اسان کي به ناهن يار... پر هڪڙي ڳالهه آهي. گلائون به مڙسن تي اينديون آهن. ڪيئن؟
• بلڪل صاحب!.... اسان به ڀاڙيا ناهيون. پاءُ اٽي جو پنهنجي گهران ٿا کائون. صاحب دير ٿي ٿئي. هو ڏسو ڇوڪرا دانهون ٿا ڪن.
- اڙي ٺيڪ آ.... ڇوڪرا ته هون ئي دانهون ڪندا آهن. اچ ويهه ته ڪچهري ڪيون ويهي.
• ڪچهري پوءِ ڪنداسين صاحب. دير ٿي ٿئي.
- زيب! Payment ڪري ڇڏيندس.
• عجيب ماڻهو اٿئي...
- ها انتهائي.... ڏاڍو سادو آ. ڪڏهن ڪڏهن ڏاڍيون مزيدار ڳالهيون ڪندو آ!
• ..... انهن جي نفسيات به حيرت انگيز ٿي ٿئي نه!
- اها نفسيات رڳو اسان پڙهيلن مان اچي ڦاٿي آهي. هي ويچارا ته ڏاڍا معصوم آهن ۽ ... ۽ اسان کان وڌيڪ خوش آهن. ها ها ها...جڏهن موڊ ۾ هوندو آهي نه تڏهن ڏاڍيون مزيدار ڳالهيون ڪندو آهي. زيب! تڏهن مان سوچيندو آهيان ته هنن ماڻهن جي اندر ۾ به ڪيڏيون نه عجيب/معصوم خواهشون جنم وٺنديون آهن. تو/مون وانگر پر اسان ڪريزي آهيون ۽ ...
• اوه!.... هنن ماڻهن جا Values ئي پنهنجا آهن.
- ها.... پر هڪ ڳالهه آهي... تنهنجي ڏاڍي تعريف ڪندو آ.
• ڇا چوندو آ؟
- هونهه، .... ها ها ها.... انسان تعريف جو ڪيڏو نه بکيو آ!
• بڪواس نه ڪر... مان ائين ئي ٿي پڇان.
- چئي پيو. اُها ڏاڍي ٺاهوڪڙي آهي... چيو مانس: مري ويندين ڄٽ!. فلسفي سان مٿو ڪچو ڪري ڇڏيندئي.
• ها ها ها.... ها ها ها... هونهه يعني مان ماڻهن جو مٿو خراب ڪندي ٿي وتان!؟
- ٻيو نه ته ڇا!.... خبر اٿئي ماڻهو ڇا ٿا چون تنهنجي نالي.
• ڇا ٿا چون؟
- چون ٿا... اها مينٽل ڪيس آ.
• بڪواس!....
- ۽ چوندا آهن.... اها ڏاڍي مغرور آ.... پوز ٿي ڪري....
• واهيات! ۽ تون ڇا ڪندو آهين.
- مان.... مان چپ ٿي ويندو آهيان ۽ پوءِ مُرڪي پوندو آهيان ۽ پوءِ چوندو آهيان/: بابا! اهڙي ڪابه ڳالهه ڪانهي. اهو ته توهان Suppose ڪيو آ نه. حالانڪه.... حالانڪه هو ته رڳو Impose ڪندي آ.
• ها ها ها.... تون به ڏاڍو پلستر آهين.
- پوءِ ڀلا مان ڇا ٿو ڪري سگهان!؟ ماڻهن جي راءِ آهي ۽ راءِ ڏيڻ کان ڪنهن کي روڪي ته نه ٿو سگهجي نه.... هڪڙي ڳالهه ٻڌايانءِ!
• هون.
- تون شادي ڪري ڇڏ!
• ڪنهن سان؟!
- لاشاريءَ سان.
• جي!....!؟... ڇا بڪواس آ؟
- مان صحي ٿو چوانءِ زيب!.... ڏس نه! ان مان ٻه ٽي فائدا ٿيندا، هڪ ته لاشاريءَ جي، تو چواڻيءَ Innocent Mother جي دُعا پوري ٿي ويندي. ٻيو ته تون ان جي Mother-Wife ٿي ويندينءَ نه، ته تنهنجي مامتا جي جذبن کي به تسڪين ملندي ۽.... ۽ ٽيون، لاشاريءَ جو Social Status به ٺهي پوندو.
Non Sense!
- اڙي!.... هو... ها ها ها.... ناراض ٿي وئينءَ!.... ڏس! تون جڏهن ناراض ٿيڻ جو پوز ڪندي آهين نه، تڏهن ڏاڍو وڻندي آهين. دل چوندي آ... دل چوندي آ.... ڇا چوندي آ ڀلا زيب!
• الاءِ! مون کي ڪهڙي خبر ته تنهنجي دل ڪهڙا ڪهڙا گند ڪندي ٿي وتي.
- واه! .... چرچا ٿي ڪرين!
• نه، چرچر ڪبا ناهن، ٿي ويندا آهن.
- ها ها ها.... ها ها ها.... ڏاڍو سٺو.... ڪڏهن ڪڏهن گند ڪرڻ ٺيڪ آ. هروڀرو ائين Serious ٿي پنهنجي زندگيءَ کي Justify ڪرڻ مان فائدو؟
• ته ڇا.... Justification?!
- بڪواس....! It is also a consciousness of Crime… Committed Offence!
• اوه!.... ڪيترن نه خدائن جي اڳيان جهڪڻو ٿو پوي اسان کي!.
- God is dead. Men have killed him. But they do not realize, what they have done!
• .... هوءَ مئڊم ڏس!... شخصيت جي ڀرم رکڻ جو عمل به ڪيڏو نه اذيت ناڪ آهي.
- خوامخواه!... اُها Formal Life!... بڪواس... مون کي مارگريٽ ٽروڊو ڏاڍو متاثر ڪيو هو. شهنشاهي عياشين کي ٺڪرائي روايتن جا سڀ خول ڀڃي. ڪيئن ته ٻاهر نڪري آئي. لائيف کي Enjoy ڪرڻ لاءِ.
• هون.... ۽ ڪرسٽائي ڪيلر....
- ... ها... واهه جي عورت آ اُها به ۽....۽ هوءَ سيفو... هو مريم... ميران ۽ هوءَ ڪير هُئي؟ انڊيا واري... هون... ها... ڦولن ديوي. ۽ اسانجون هي پڙهيل عورتون... ڪريزي ڀيڻسان..... Idealists
• اسان جو سماج.....
- بڪواس... سماج!... سماج!... سماج!!..!؟... يعني پاڻ کي سماج جو محتاج ئي رکڻو آهي ته پوءِ هي سڀ بڪواس ڇا لاءِ.؟؟.... سماج بدلائڻ سان بدلبا آهن. ڳالهين سان نه. سماج جي آڙ ۾ پنهنجي ڪامپليڪسز کي لڪائڻ جي بي سود ڪوشش! انهن کان ته ڳوٺن جون اڻ پڙهيل عورتون وڌيڪ خوش آهن. Realists ته آهن نه.
• اڳرائي ڪير ڪري؟
- تون ڪر!... تُنهنجون اُهي مئڊمون ڪن!؟.
Risk is life zaib!.... otherwise you will not achieves your goal. باقي هيڏا سارا ڀوائتا Images کڻي جيئڻ مان ڇا حاصل.
• .... هون... انتهائي... ائين ڀڄي ٿا پون... جيئن..... جيئن هٿ ۾ انڊلٺ ڀري پوي... ائين ئي، اک ڇنڀ ۾....
- ۽ خبر اٿئي؟.... انهن جا Ideal ڪير هوندا آهن؟.... اُهي ئي عام ڪردار... پر اميج....
• Personality Complex
- نه.... اهو سڀ Sadism آهي.... اسان ماڻهو ايڏا ته Sadist ٿي ويا آهيون جو وک وک تي ٿاٻڙجي مُنهن ڀر ڪرڻ اسان جي عادت ٿي وئي آهي.
• Satisfaction
- نه.... پاڻ ٺڳڻ.....
• اهو به Tranquilizers ۾ آهي.
- بلڪل.... اسان ماڻهو ڪنهن نه ڪنهن بهاني پاڻ کي Tranquilize ڪندا ٿا رهون...
• …………
- اهي عورتون ته پنهنجي پرس کي به پنهنجي هٿن سان مضبوط پڪڙي هلنديون آهن ته متان... متان اُهي سپنا نڪري وڃن . جن جي Cash ٿيڻ جي انتظار ۾ اڌ عمر گذاري ٿيون ڇڏين.
• تو وٽ Token آهي؟!
- ها.... هڪ لمبي قطار!
• جيون جي Bank مان روزانو ڪيترا نه چيڪ Dishonor ٿي ويندا هوندا؟!...
- هون.... غلط چيڪن جو حشر اهو ئي ٿيندو آ... چيڪ بڪ ۾ صرف ننڍيون ننڍيون خوشيون لکندي ڪر.
• ۽ پيڙائون....!
- پيڙائون!.... ڪنهن وڏي بئنڪ جي Locker ۾ رکي وساري ڇڏ.... ۽، ... چاٻيءَ کي سنڌوءَ ۾ لوڙهي ڇڏ.
• اوه!... ڪا مڇي ڳهي وڃي ته...
- ها... ۽ مڇيءَ کي ڪو مانگر مڇ... اهو ئي دستور آ.
- .... هي لئبريري جا سڀ ڪتاب مون کي مانگر مڇ لڳندا آهن... لڳندو آ... ڄڻ ... ڄڻ اُهي مون کي ڳڙڪائي ويندا ۽ پوءِ... مان به ڪنهن شيلف ۾ بند....
• .... شيلف ۾ بند!... گهٽجي گهٽجي... پڙهندڙ جي اوسئيڙي ۾.
- ۽ هيءَ عمارت ڪيڏي خوبصورت آ!
• ها... چانڊوڪين ۾ لڳندو آ... ڄڻ تاج محل بيٺو آ.
- آه!... تاج محل... خبر اٿئي اهو ڪنهن جو يادگار آ؟
• شهنشاهه شاهجهان ۽ ممتاز محل جي پيار جو يادگار.
- بڪواس!.... هي انهن پورهيتن جي محبتن جو يادگار آهي جن پنهنجي رت ۽ پگهر سان سر سر جوڙي ان ۾ پنهنجو پنهنجو پيار ڀريو آهي.
• اوه!، ها... ۽ ان جي اندر شيلف ۾ محبتن جا بند ڪتاب!.
- هون... بند ڪتاب!.... بند ڪتاب!!..... ماڻهو/بند ڪتاب/شيلفون.... ڪڏهن انهن کي کولي ڏسجي؟!
• نه، .... مون کي ڀو ٿو ٿئي...
- ڪتاب ماڻهوءِ کي اڏوهيءَ وانگر چٽ ڪري ٿا وڃن زيب!!
• نه، ماڻهو پنهنجو پاڻ کي ٿا کائن. ڪتاب ته جيئڻ جو ڍنگ سيکاري زندگيءَ جي سفر ۾ راهنمائي ڪندا آهن.
- هوندو... علامه قاضي به ڪتابن جو بک ٿي ويو ۽ ٻيا.....
• علامه آءِ آءِ قاضي سٺو ڪيو نه!؟.....
- هون..... سٺو!؟.... علامه جو Creation ۾ ايمان هُجي ها نه، ته شايد ائين نه ڪري ها.
• اوه!.... اها فرسٽريشن ڇو؟
- Electrons ۽ Protons جو Disturbance هرانسان فرسٽريٽ آ.... ۽ Reactionary!.
- ۽... تون؟
- مان!؟... ڌرتيءَ تي خوشيءَ جي ڳولا ۾.
• ... ۽ مان جنت جي حور آهيان... ها ها ها...
- جنت بڪواس آ....دوزخ دڙڪو، بهشت دِلاسو، مان نڪري وڃڻ ٿو چاهيان.
• ڪاڏي؟!
- ڪاڏي به... هنگامن ۾/هنگامن کان ڏور.... .Something is creeping in my Mind
• نئون سڌارٿ!؟
- تياڳ بڪواس آ.... ماڻڻ جي ڪلپنا!
• نرواڻ!؟
- هون.... دل ٿي چئي پاڻ کي Preserve ڪرائي ڇڏجي.... گهٽ ۾ گهٽ سئو سالن لاءِ....
• Einstein عظيم انسان هو. Matter جي روايتي Concept کي ڀڃي ڀورا ڀور ڪري Energy جو نئون Concept.
- Theory Of Relativity
• Scientific Revolution... سائنس ڏاڍي Advance پئي ڪري.... انو!... انسان Lazy ته نه ٿي ويندو؟
- نه، نه... ڇا جي لاءِ.... باقي هي Play Grounds ڇا جي لاءِ آهن؟!
• ..... Grounds!.... ماڻهو الاءِ ڪهڙا ڪهڙي Grounds تي هليا ٿا وڃن!!....!!!
- هاڻي ته Genetics تي ڏاڍو ڪم پيو ٿئي!
• اوه!.... ها. انو! هاڻي ته Genetics تي حيرت انگيز ڪم پيو ٿئي.
- واه!.... Imagine ته ڪر.... جڏهن سڀ انسان خوبصورت هوندا، ذهين هوندا، صحتمند هوندا ۽.... ۽ هر Complex کان آجا...
• حيرت انگيز!.... ڪيڏي نه خوبصورت هوندي اُها دنيا!؟....!!!!.!
- هون.... Utopian....
• ..... ۽ هتي ڇا ٿو ٿئي؟... هي وحشانيت.... هي خونريزي... هي نفرتون..... ڇا هنن ماڻهن کي زندگي سان پيار ڪونهي؟!.....؟؟؟؟....؟....
- پر.... هر ڪنهن جو Frame Of Reference مختلف آهي.
• ها....پر ڪي Equal Frame به ٿيندا آهن... پيار. رنگ، سونهن، سڳند.... هي نرمل نرمل، ڪومل جذبا.... ڇا اُهي سڀ!؟...؟!!...
-خير..... خير!
• .....
- ..... ماٺ ڇو ٿي وئينءَ..... ماٺ نه ٿي. خبر اٿئي ماٺ ماڻهوءَ کي کائي ويندي آ.
• اوه..... نه، .... ائين ئي... انو!.... مان توکي.... تون ڇا ٿو چاهين؟
- .....مان!؟ ڪچي جي چيڪي مٽيءَ مان هڪ نئون خدا ٺاهينداسين.
• اوه!.... تون...
- ها زيب!.... مان ان کي پوڄيندس ۽....۽ زيب!... مان ان ۾ پوڄيو ويندس....
• هون... ته تون خدا ٿيڻ ٿو چاهين.
- شايد ها.... شايد نه....
• ڪُجهه به نه.... بس ائين ئي.... اسان ماڻهو سوين سورج پنهنجي پيشانين تي سجائي هلندا آهيون ۽ پوءِ... ، پوءِ انهن جي تپش تي پاڻ ئي ميڻ وانگر رجي ويندا آهيون. ڪيئن انو؟
- .... ها.... ٿي سگهي ٿو......ميڻ/پٿر، پٿر/ ميڻ
• خير..... ته تون سڀاڻي هليو ويندين.
- ها.... روڪيندينءَ ڪونه....
• نه... جڏهن منزل جدا جدا آهي ته پوءِ روڪڻ مان فائدو!؟
- فائدو نقصا اُهي ڏسندا آهن جيڪي Materialist هوندا آهن.
• جي!؟ ... اوه! ها..... شايد، اسان Materialism ۽ Spiritualism جي وچ ۾ Sandwich بنيل آهيون.
- ¬¬صحي ٿي چئين پر وڃڻو ته آهي نه.... منزل جي خواهش کڻي.
• .... ها وڃڻو ضرور آ. انو!.... ٻيهر اچڻ لاءِ.... ڳالهه ٻڌ!.... شام المنظر تي هلون.
- ......!؟؟
• مان لهندڙ سج جو نظارو ڏسڻ ٿي چاهيان.