اڃا ڏس! هوائن ۾ هلچل آ ڪيڏي!
اڃا تنهنجي نيڻن ۾ کيچل آ ڪيڏي.
اسان ته ٻڌڻ لاءِ آتا آهيون،
هٺيلي ڀر پيرن جي پايل آ ڪيڏي!
گلن ڀي هٿن ساڻ ڳوڙها اگهيا هئا،
الا! هي حياتي به گهايل آ ڪيڏي!
نظر ڀي کٽي وئي کُٽيو درد ناهي،
ڏکن جي ته چادر وڇايل آ ڪيڏي!
پرهه جو ڪري جاڳي اوسيئڙو ڪيڏو،
الا رات اڄ ڀي اوجاڳيل آ ڪيڏي!
رستا به مون کي ڌڪاري ڇڏن ٿا،
۽ منزل به مون کان وڃايل آ ڪيڏي.
سهيلي! سفر ۾ سدا ساڻ هوندينءَ،
اها آس من ۾ سمايل آ ڪيڏي!
نه راڻو به سُک سان سُتو هوندو ڪڏهين،
هتي ڪاڪ راڻِي ڏکايل ته ڪيڏي!
(پياري دوست ۽ ڀيڻ اسمه لاءِ)
ـ