ٻڌايائون هلڻ لئه جو ماڳ اسان کي،
پهتاسين ته ات هئا ڪاريءَ وارا ڪک.
چيائون اسان هون وڏا قومي شاعر،
پڙهيوسون، لفظن جي اڏامي پئي رک.
حاڪمن گروي رکيا آهن ڪاٿي؟
سنڌ جيجل جا سمورا پار سک.
دنيا مريخ فتح ڪري آهي ورتو،
اسان جي وڌي نه تعليم ڏانهن وک.
هونديون کوڙ اکيون، پڙهنديون دل سان،
اڙي مسافر! تون ويهي بس لک!