وري ڪاڪ ايڏي اداس آهي،
هتي ڇو رهي پئي اماس آهي؟
وڃائي مون ڌرتي پنهنجي سڄي،
قسمت ۾ لکيل نه آڪاس آهي.
تو جهڙو هر چهرو بي وفا لڳي ٿو،
بس ايئن مري ويو وشواس آهي.
لفظن مان زهر اوڳاڇن رڳي ٿا،
زماني جو اهڙو انداز آهي.
ڪڏهن ۽ ڪيئن وڇوڙو ٿيو هئو؟
نه پڇو مون کان! اهو راز آهي.