شاعري

آخري سِٽ لکڻ ڏي

هن ڪتاب ۾ نزاڪت، سُونهن سان ڀريل نفيس ۽ سھڻن لفظن جي مالها پويل آهي. شاعريءَ جي مڙني صنفن تي تمام خوبصورت طريقي سان فني و فڪري حوالي سان شاعري سرجي وئي آهي. مخدوم آسيہ جي شاعري پڙھي لڳي ٿو تہ ڏات سنڌ جي ھوائن سان خوشبو جيان مھڪندي هن وٽ آئي آھي. آسيہ جي شاعري ڪنوارين جيان ھار سينگار ڪري سونھن ڀري سرھاڻ ٿي آئي آھي! جنھن کي پڙھڻ سان اندر ۾ ھڪ نئون احساس جاڳي ٿو.

Title Cover of book آخري سِٽ لکڻ ڏي

هڪ لفظ وراڻي واري وائي

هڪ لفظ وراڻي واري وائي

مون ڏي اوري- اوري آئي،
تنهائي.

آهه اڪيلي اڄ رات سهائي.
تنهائي.

ٿي جا ڪچهري، مون نه ڀلائي،
تنهائي.

ڪيان ڪيئن اعتبار، تو ۾ آ ٻيائي.
تنهائي.

ڳوڙها اُگهه اياز جا شاهه ڀٽائي.
تنهائي.

الئه ڇو اڄ رات، ننڊ نه آئي،
تنهائي.

رستو وَرَ، وڪڙ ڪانهي سڌائي،
تنهائي.

اڄ موٽي هوت! جهوري پئي جدائي،
تنهائي.

توسان اٿم ڇو جند اڙائي،
تنهائي.