غزل نه لکجو، نظم نه لکجو،
ڀلي اسان جو ڀرم نه رکجو.
اسان جي رهندي سدا اوهان تي،
اوهان ڪا نظرِ ڪرم نه رکجو.
ڏيئي نه سبق انسانيت جو،
اهڙو دين ڪو ڌرم نه رکجو.
توکان سواءِ به ڏسون ٿا ڪنهن ڏي،
اهڙو گندو وهم نه رکجو.
ٿئي نه جو قربان سنڌ تان،
ڪوبه اهڙو جنم نه رکجو.
محبت کي به ڍونگ چئو ٿا اوهان،
لفظن ۾ اهڙو ظلم نه رکجو!
اسان هوُن عادي پٿرن تي هلڻ جا،
ڀلي ڪو غاليچو گلم نه رکجو.
اسان ته آهيون جهڙا تهڙا شاعر،
اسان جو درجو اتم نه رکجو.