موت ٿو مري پيو،
ڪو ته ٿو رڙي پيو.
ڏسو سَنڌ سَنڌ مان،
رت ٿو ڳڙي پيو.
ساڳين ڪال ڪوٺين ۾،
نذير* ٿو مري پيو.
اڃا به ڪنهن مظلوم جو،
اجهو ٿو سڙي پيو.
گجگوڙ ڪري شينهن جان،
ڪو دولهه ٿو گجي پيو.
ڏڪاريلن جي ڏيهه تي،
اڄ مينهن ٿو وسي پيو.
دشمن هِن سنڌ جو،
ٻڏي وري تري پيو.
(نذير شهيد عباسي، دولهه درياءَ خان)