رکي ڇڏيسين سنگت ڪتابن سان هاڻي،
اسان جو وڃي ڇا شرابن سان هاڻي؟
ڍڪيسين محبت پردي ۾ مسلسل،
ڍڪبس به ڪيترو نقابن سان هاڻي.
اميري اسان جي آ پيرن جي جُتي،
رکيو ٿئون رشتو نوابن سان هاڻي.
گناهن ڪري وڌي دل ڪاري سڄي،
ڌوئنداسين ڪيئن ثوابن سان هاڻي.
پوکيا اٿم- نيٺ ٽڙندا به دوست!
ٿيندي سنڌ مُعطر گلابن سان هاڻي.
پنهنجن مان ته پيار ويو موڪلائي،
رکون ڪو سٻنڌ پروان سان هاڻي.