شاعري

آخري سِٽ لکڻ ڏي

هن ڪتاب ۾ نزاڪت، سُونهن سان ڀريل نفيس ۽ سھڻن لفظن جي مالها پويل آهي. شاعريءَ جي مڙني صنفن تي تمام خوبصورت طريقي سان فني و فڪري حوالي سان شاعري سرجي وئي آهي. مخدوم آسيہ جي شاعري پڙھي لڳي ٿو تہ ڏات سنڌ جي ھوائن سان خوشبو جيان مھڪندي هن وٽ آئي آھي. آسيہ جي شاعري ڪنوارين جيان ھار سينگار ڪري سونھن ڀري سرھاڻ ٿي آئي آھي! جنھن کي پڙھڻ سان اندر ۾ ھڪ نئون احساس جاڳي ٿو.

Title Cover of book آخري سِٽ لکڻ ڏي

وحشي وحشي قاتل ماڻهو،

وحشي وحشي قاتل ماڻهو،
ڪيڏا آهن جاهل ماڻهو.

عورت پويان ڊوڙِن ٿا پيا،
جسمن سان سڀ مائل ماڻهو.

جن جو جيون لهرون لهرون،
نيڻ نماڻا ساحل ماڻهو.

سُڌرڻ پنهنجو مشڪل آهي.
ڏوهن جا هون قائل ماڻهو.

ڌتڪارين يا هنج رکين تون،
تنهنجي در جا سائل ماڻهو.

هٿ ۾ تسبيح من ۾ اوندهه،
روز ڏسون ٿا فاضل ماڻهو.

درد ڏسي جي دارون بڻجن؟
ڪو نه بچيا ڪي عاقل ماڻهو.

پير چُمن ٿا مدهوشي ۾،
پيرن جي ڄڻ پايل ماڻهو.