اسان کي جاڳ ڏيندي آ
اُٿي هي آڳ ڏيندي آ
اُٿاري تانگهه اُوندهه ۾
اسان کي جاڳ ڏيندي آ..
جڏهن ڪنهن هار جا هوڙا
ڌُٻڻ ۾ جي ڌُٻن ٿا پيا
جتي ڪي ٽُوهه ٽوڪن جا
ٽھڪ ڏيئي ٽُٻن ٿا پيا
۽ لالچ لوڀ ۾ ڪائنر
اسانجا لِڱ لُٻن ٿا پيا
اچي ڪا ياد ماضي جي
وري ويراڳ ڏيندي آ.
اُٿاري تانگهه اوندهه ۾
اسان کي جاڳ ڏيندي آ...
ڪڏهن مايا جي محور ۾،
مُنجهي جي مرد ويندا هن،
ڪٿي فاقن جي فڪرن ۾،
فنا جي فرد ٿيندا هن،
جڏهن چئونرن جي چوڌاري،
ڪي چهرا زرد ٿيندا هن.
تڏهن رِمجهم ۾ ڪا انڊلٺ،
رنگن جو راڳ ڏيندي آ.
اُٿاري تانگهه اُوندهه ۾
اسان کي جاڳ ڏيندي آ....
اسانجو وجد ٿي وحشي
خلائن ۾ جي گم ٿئي ٿو
اسان جي هوش جو هوڙو
دريائن ۾ جي گُم ٿئي ٿو
ڪٿي ڪشڪول قسمت جو
انائن ۾ جي گُم ٿئي ٿو،
تڏهن شيراز ڀاڪر ۾،
ڀري هيءَ ڀاڳ ڏيندي آ.
اُٿاري تانگهه اُونده ۾
اسان کي جاڳ ڏيندي آ....