شاعري

اکرن جي اوگھڙ

ھي ڪتاب حق نواز شيراز چانڊيو جي شاعريءَ جو پھريون مجموعو آھي. وسيم سومرو لکي ٿو:
”شيراز جا نظم پڙهي احساس ٿو اُڀري تہ هن جي نظمن ۾ ڪٿي ڪٿي گيت بہ جهاتيون پائيندي نظر اچن ٿا، ۽ اهي هن جي ڏات جي ڇُھاءُ کان ڪو ايترو پري بہ ناهن. مون هن جي وائي تي پاڻ ڪا سٽ ناهي لکي، دراصل مان هن جي غزل بعد نظم کي پڙهي انهن ۾ وڃائجي ويو آهيان، اهو بہ ممڪن ناهي تہ هن جي هرهڪ تخليق تي تفصيل سان لکجي. حق نواز شيراز چانڊيو پنهنجي دور جو هڪ سڄاڻ شاعر آهي، جنهن جي شاعريءَ جو هي مجموعو ” اکرن جي اوگهڙ “ مون کي پڪ آهي تہ پنهنجي پڙهندڙن وٽان ڀرپور موٽ ماڻيندو.“
Title Cover of book اکرن جي اوگھڙ

چاهتُن جا گُلاب

هِيءَ جا جِيوَن ۾ اَڄ اُٿَل آئي، ڪوئي رِڻ ۾ سَنگِيت ڇَيڙي ٿو،
ڪوئي دِيوانو چَاڪ دَامن سان، چَاهتُن جا گُلاب ميڙي ٿو۔

ڪِنهِنجي نَيڻَن جا خُواب جاڳن ٿا،
چَاهتُن جا عَذاب جاڳن ٿا،
ڪي ٿَڌا سَاههَ، ڪيئي شُوڪارا،
دِل، اَکيُون ۽ ڪِتاب جاڳن ٿا،
رَت جَڳَن سان اِيئين ڪو جهَيڙي ٿو۔

ڪوئي دِيوانو چَاڪ دَامن سان، چَاهتُن جا گُلاب ميڙي ٿو۔

زِندَگي ڇو ڊِگهي صَدِئَ جِهڙي،
يا اُڃايل سِنڌُو نَدئَ جِهڙي،
ڪِنهِن پُراڻي ڪَٻاڙخاني ۾،
زِندَگي شَاعري رَدئَ جِهڙي،
چَاڪ مَاضئَ جا اِئين اُڊيڙي ٿو،


ڪوئي دِيوانو چَاڪ دَامن سان، چَاهتُن جا گُلاب ميڙي ٿو۔


زِندگي جي زنجير بنجي ٿي،
ڪا جَواني اسِير بنجي ٿي،
چاهتُن جي بَٺيءَ مان ڏِس ڪيئن،
ٻاڦَ نڪري سَرِير بنجي ٿي،
آس پوکي ٿو، خواب کيڙي ٿو،

ڪوئي دِيوانو چَاڪ دَامن سان، چَاهتُن جا گُلاب ميڙي ٿو

ڪوئي جِيئَڻ جو ڏَانءُ ڳولِيندي،
ڪوئي ڇَيرَن جي ڇَانءُ ڳولِيندي،
ڪوئي شِيراز شَام ٿِيندي ئِي،
پَنهنجي ائڊريس، نانءُ ڳولِيندي،
پَير فُٽ پاٿ تي ڊِگهيڙي ٿو،

ڪوئي دِيوانو چَاڪ دَامن سان، چَاهتُن جا گُلاب ميڙي ٿو.