هي جِيون گهاريندي،
هَر پَل کي ساريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.
مان وِکريل جِيون جا،
هي وار سنڀاريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.
جذبن جي قَبرن تي،
مان ڏيئا ٻاريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.
تو چيو؛ چاهت چَئُه،
مان لَفظ اُچاريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.
تو مُرڪي مُونڏي ڏِٺو،
مان ڌيان نه ڌاريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.
جِيون سان جَنگ لَڙي،
زَخمن کي ٺاريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.
شيراز ٿڪاوٽ آ،
هر ڳالھه ٽاريندي،
سوچيان ٿو ڇا آهيان.