مُنهنجي شاعِريءَ تي ڪندي شَڪ پُڇي ٿي،
ڪا اَکرن جي اَوگهَڙ اچانڪ پُڇي ٿي۔
مِلي ٿي ته مُنهن تان صُبح مَاڪَ مَيڙي،
ڳَلَي کان ڳِٽي تڪ ڳَڻي چَڪُ پُڇي ٿي۔
وَري وارَ وِکريل هَٿن سان سَجائي ،
ڪِٿي رات تو آ ڀَڳو ٿَڪ پُڇي ٿي.
عَدالت آ ڌَرتي ۽ مان آهيان مُجرِم،
مَري وِيا ڇو ٿَر ۾ سي ٻَالَڪ پُڇي ٿي۔
اَڃان دِل سُتو ٿي، پِرِهه کان اڳي ئِي،
اُجهَن ٿا جي ڏِيئَا ته دَستَڪ پُڇي ٿي۔
مَتان سَانوَري ڪا ئِي شِيراز سُڏڪي،
مَرَڻ کان اڳي دِل جي ڌَڪ ڌَڪ پُڇي ٿي.