اسانجي بُتَ تي
صدين کان ڪارا،
وِڇُون ڏنگن ٿا،
ڪو رنگ رنگن ٿا،
۽ ڏوهه سارو،
اچي ٿو رُتَ تي.
بکيا اُڊيڙي ،
رهيو آ ڪوئي،
وجُود جا ڀي،
۽ ڏند ٽيڙي
رهيو آ ڪوئي.
رَڳُن کي رَهڙُون،
زخم مِليا هن،
اکين جا آهُن،
ڇَپَر ڇِليا هن،
ڪا زرد ذِهنن،
۾ چَپڪلِش آ،
۽ خواب ۾ ڀي،
کُلي خَلِش آ،
اسان جي ورتي،
آ راه رُڃَ ۾،
سمُوري ڌَرتي،
اسان آ جهاڳي.
اندر جي اُڃَ ۾ ،
مگر سويرو،
اسان پُڄايو.
هِتان کان ھُت تي،
۽ سُورَ سانڍي،
وَچن نِڀايو،
هيءَ سِج روشن،
اسان سجايو،
اوهانجي ڳُت تي،
اسانجي بُت تي...