خاموشي
دل جون سڀ دِلبريون رهن ڳجهه ۾
وِجهه نه ان ۾ ڏُڦيڙ خاموشي،
هاڻ مونکي نه ڇَيڙ خاموشي.
ڪير ڳَڻتين ۾ ايئن ڳَتل هوندو،
وقت جي وِير ۾ وَتل هوندو،
چَولين ۾ مَمَڻ مَتل هوندو،
ڪنهن جو تارون ئي اڄ تَتَل هوندو،
ايئن نه اندر اُڊيڙ خاموشي،
هاڻ مونکي نه ڇَيڙ خاموشي.
دَرد دامن اچي جهَليو آهي،
جِسم جَاکوڙ ۾ جَليو آهي،
هار کائي هتان هليو آهي،
آسرو پر نه هن پَليو آهي،
ٿَرٿلين سان نه ٿَيڙ خاموشي،
هاڻ مونکي نه ڇَيڙ خاموشي.
خواب جي خواهشن سنڀاليا هن،
ڄڻ ته شيراز نانگ پاليا هن،
ڌُنڌ جي ڌات ۾ جي ڍاليا هن،
پر اهي عَزم ۾ هَماليا هن،
آءُ سپنا سَهيڙ خاموشي،
هاڻ مونکي نه ڇيڙ خاموشي.