زِندگي هُو وٺي زِندگي ڏيندو آ،
ڪا خبر ناهي ڇا اجنبي ڏيندو آ.
ڌَڙڪنون مون کي ڏيئي دل رکي پاڻ وٽ ،
هڪ نئين طرز جي دل لڳي ڏيندو آ.
مان انهيءَ کي خدا ڇونه پنهنجو ڪيان،
منهنجي جذبن کي جو بيخودي ڏيندو آ .
ڪوئي سِگريٽ جو دُونهون فضا ۾ ڇڏي،
پنهنجي تحرير کي پُختگي ڏيندو آ.
وقت شيراز تنهن دم رُڪي ٿو وڃي،
هُو جڏهن هٿ تريءَ تي چُمي ڏيندو آ