هُو چَنڊ آ لِڪي ويو ۽ چاندني سُمهي پئِي،
چادَر مِٽِيءَ جي تاڻي هُوءَ زِندگي سُمهي پئِي
ٿِي رَاند جي پُڄاڻي ، آخر کَٽي وَئي اُوندَهه ،
کائي شِڪست اَنڌ کان هيءَ روشني سُمهي پئِي
ڇا ڏوهه ڪوئي اهڙو مون زِندگي ڪيو آ ؟
تقدير منهنجي ڇا لئه مونکان رُسي سُمهي پئي؟
پُڇيم ته چاهتُن جو ڪو ڏَس پَتو به آهي ؟
هيڏِي وِشال ڌرتي ڳوڙها اُگهي سُمهي پئي ۔
هِيءَ مات آھي ڪِنهنجي يا بي حسي زمانا ؟
جذبن جي جنگ جوٽي ديوانگي سُمهي پئي ۔
شِيراز بي وسيءَ جي هيءَ اِنتِها نه چئبي ؟
ڪنهنجي چپن جي پياسِي تڙپي چُمي سُمهي پئي ۔