محبــــــــوب جي محفــــــــــل ۾ ڪيڏو نه مزو آهي،
هڪ نعــــــــــــت حبيبــــن جي سڀ درد ڇڏي لاهي.
ڇـــــا بخـــــــــــــــت هنن جــو آ، آيــــــــــا جي هتي آهن،
هيءُ گھر خـــــــدا جو آ، هتي زور ڪنهن جو ناهي.
رب پاڪ ٿئي راضي، جنهن پنهنجي ٻانهي کان،
اُن بنــــــدي کـــــي مــــــولى، اِت يـــــار ٿو ڪوٺائي.
ڪُل عــــــاشــــق هِت ايندا، غـــــــدار جو ڪم ناهي،
بس پــــــــاڪ غـــذا کي ئي، ٿو پــــــاڪ جسم کائي.
ڪيڏو نه مٺـــو نالــــو آ، ســـرڪــــار مـــديــنـــــــه جو،
هر عاشـــــق اکين مان پيـــــو، نيـــــر ٻڌي وهــــائـــي.
ڪيـــــڏي نه ڪشش آهي اي ’پيــــــر‘ ذڪــر هن ۾،
پــروانــــــــا اچن پيا ٿا، ڪاٿئون جو ڪٿئون ڪاهي.
*
پير غلام جيلاني شاھ
نورائي شريف