از قلم حضرت قيوم جهان قدس سرّه
۽ ترجمون ڪندڙ: فقير عبدالوحيد جان سرهندي آهي.
02.08.1999
نعت شريف
الاهي از كرم كن گويائي مدحش كن زبانم را،
بفضل و رحمتت شايان قربش كن بيانم را.
زجام بادهء شوقش چنانم از خودي برهان،
نيا بد هيچ جا كس همچو عنقا آشيانم را.
براوج نعت پردازي عطا كُن برق پروازي،
كه در جولانِ توصيفش نگيرد كس عنانم را.
زنور اقدسِ مدح و ثنائي شاهِ او ادنیٰ
بزير چرخ تابان كُن چون خورشيد اين بيانم را.
ز توصيف شهنشاھ دو عالم احمدﷺ مرسل،
سُرور سينه ام را بخش و شيرين كُن زبانم را.
چنا مَحوِ جمالش كُن كه درخود گم كنم خودرا،
شوم معدوم در هستي نيابد كس نشانم را.
دل از من برد فضل اين مصرعهء صادق كه ميگويد،
خداوندا بكـــن گــــــــويا بنعت او زبانــــم را.
*
حضرت خواجه فضل الله جان
سرهندي قدس سره