مان ڪريان قُـــــربــــان عـــــربيءَ گهوٽ تان جند جان مال،
ڪونه ٿيو ثانــــــي سندس جو آهــــي سيــــــد بــــي مثـــــال.
سِڪ اٿـــــم سينـــــــي اندر مُـــــرســــــل سندي ديــــدار جي ،
جنهن سِوا هر هڪ جـــــدائي جي گهڙي آهي ســـال ســال.
مُحــــب مــــدنــــــي کان جُــــدا، منهنجو هتي ڄاڻي خُـــدا،
رهـــــــــــــــڻ ڏکيــــــو ٿو ٿئي ۽ زندگــــــــي آهي جنـــجـــــال.
هڪ دفعو زيارت ڪريان مِٺـــڙي مُــحــمّــــــد مير جي،
تان لهـــــي هي منهنجي دل جو درد دک غــــم ۽ ملال.
يا خــــدا ڏي تون ثمر، ڪريان مدينـــــــــي ۾ مان گھر،
تو اڳيان ســـــائين سچا ڪجھ ڀي نه آهي هيءُ محال.
لک اڳي احسان ڪيا ’قاضي‘ مٿان خيـــــــرالورى،
جاءِ پيراندي کان ڏي زياده ڪري مون تي هي ڀال.
*
قاضي صاحب ، ماتلي