ارپنا
آءٌ پنهنجي عظيم محسن ۽ تا عمر اتساهه جو سبب بڻجندڙ پنهنجي ڏاڏا سائين فقير استاد رسول بخش “راز” شيخ کي
جيڪو عظيم استاد طبيب،موسيقيءَ جو ڄاڻون، بينجي وڄائڻ جو ماهر، ڪمپيئر،شاعر، ڪهاڻيڪار ، لطيفيات جو ماهر،ريسرچ اسڪالر، مترجم ۽ ٻين به ڪيترين ئي اعليٰ صفتن جو مالڪ ۽ وڏي راڄ ڀاڳ وارو ماڻهو هئو. سنڌي انگريزي فارسي، هندي، اردو ۽ پنجابي ٻولين تي ڪمال جي دسترس هيس محرابپور ۾ علمي ۽ ادبي ماحول جوڙڻ ۾ بنيادي ۽ اثرائتو ڪردار ادا ڪيائون. سڄي ڄمار مسڪين ماڻهن جو مفت طبي علاج ڪيائون. پاڻ ڪمال درجي جا مهمان نواز ۽ سخي مڙس هيا. انهيءَ دورجاسنڌ جا وڏا گويا ۽ راڳي ڏاڏا سائينءَ کي پنهنجو گرو سمجهي اوطاق تي سدائين حاضريون ڀريندا هيا. استاد جمن، سهراب فقير، استاد منظور علي خان دايو، سينگار علي سليم، کيس استاد ڪري مڃيندا هيا. مون کي ياد آهي ننڍي هوندي جڏهن سهراب فقير سان ملندو هيس ته منهنجا هٿ چمي اکين تي رکندو هيو ۽ چوندو هو، تون اسان جي محبوب هاديءَ جو ٻچو آهين. پاڻ صوفي طريقت سائين دُر محمد هيسباڻيءَ جا محبوب طالب هيا جنهن پنهنجي گادي کيس سوپڻ چاهي.پر پاڻ اُتي به نعرا مستانه هڻي پيريءَ کان فقيريءَ کي ترجيح ڏنائون. سائين در محمد پنهنجي پڳ،لٺ ۽جُبوپنهنجي وفات کان ڪجهه وقت اڳ عطا فرمايس.ڪيترائي عقيدتمند کين منٿون ڪندا رهيا ته اسان کي پنهنجي مريديءَ خادميءَ ۾ قبول ڪريو پر پاڻ هميشه انڪار ڪندا رهيا. ڪنهن به حالت ۾ کين پير بڻجڻ قبول نه هئو.
پنهنجي ڏاڏي سهاڳڻ کي
جنهن جي پنهنجي ڳوٺ سميت ڀرپاسي جي ڳوٺن تي به هڪ قسم جي حڪمراني هلندي هئي. منجهس اڳواڻيءَ واريون صلاحيتو اُتم درجي موجود هيون. تر جي مشهور دائي ٻارن ۽ عورتن جي بيمارين جي ماهر هئي.
پنهنجي نانا سائين محرم فقير شيخ کي
جنهن جهڙو بردبار ماڻهو مان اڄ تائين ناهي ڏٺو. حاضر جوابي ۽ ظرافت ۾ پنهنجو مٽ پاڻ هئو. ننڍڙن ٻارن لاءِ انتهائي شفيق انسان هيو.انڪري سڄي ڳوٺ جي ٻارن جو بابو وڏو هوندو هو. جنهن جي گود منهنجي لاءِ آکيرو هئي. هو منهنجي لاءِ طلسماتي شخصيت هو. جنهن منهنجو هر انگل پورو ڪيو. ناني جي بدولت منهنجو ننڍپڻ شاهي انداز ۾ گذريو پاڻ سڄي حياتي هر هڪ سان ميٺ محبت ۾ گذاريائين.
پنهنجي ناني سبحان خاتون کي
جيڪا منهنجي ڏاڏي سائينءَ جي وڏي ڀيڻ هئي. هوءَ خوبصورت پوڙهي پري پنهنجي زماني جي وڏي سوشل ورڪر هئي. جنهن ڳوٺ جا ڪيترائي ٻار پڙهايا. غريب شاگردن جي مالي سهائتا ڪندي هئي. عورتن کي هنر سيکاريائين. قرآن شريف جي تعليم ڏنائين. جنهن ڪري استاد جي نالي سان مشهور هئي. جنهن پنهنجي ڪردار جي ذريعي ڪمال درجي جي عزت حاصل ڪئي. ڀٽائيءَ جي شاعريءَ جي وڏي مداح هئي. موقعي جي مناسبت سان ڄڻ انسڪائيلوپيڊيا هئي. جنهن پنهنجي اعليٰ صفتن جي ذريعي بزرگيءَ جو درجو حاصل ڪري ورتو هيو. ڪتابن سان عشق هيس مان هميشه کيس مطالعو ڪندي ۽ ٻين کي فائدو پهچائيندي ڏٺو. ننڍپڻ ۾سڄو قصص الانبياء ۽ نور نامون مان نانيءَ کان ٻڌو.