تون اهو وڻ آهين
جنهن هيٺان ويهندي
مون کي هر دفعي
نئين قسم جو نرواڻ ملندو آهي
جڏهن تون ٽهڪ ڏيندي آهين
ته ائين لڳندو آهي ڄڻ
سفيد ڪبوتر ڦڙڦڙائي رهيا آهن
تو کي سهڪندو ڏسي
مون کي اندازو ٿي ويو هو
ته ڌرتي ساهه ڪيئن کڻندي آهي
تنهنجي اکين جي معرفت ئي
منهنجي سمنڊ سان شناسائي ٿي هئي
تنهنجوارن ئي مون کي
رات جي رازن کان واقف ڪيو هو
توکي ڏسڻ کان پوءِ ئي
منهنجي اکين ۾ ايتري سگهه پيدا ٿي
جو بنا اک ڇنڀڻ جي ٽڪ ٻڌي
سج کي ابد تائين چتائي ڏسي سگهان
منهنجي سوچ جي چانڊوڪيءَ ۾ صرف تون ئي تون نظر ايندي آهين
ما توتي هميشه نئين مذهب وانگر ايمان آندو آهي
توڙي جو مان
هر ساهه ۾ سوين دفعا مرتد ٿيو آهيان
*.*
12.2014